ဒုတိယကမၻာစစ္နဲ႔ ဗမာျပည္ အပုိင္း ၂

96 thoughts on “ဒုတိယကမၻာစစ္နဲ႔ ဗမာျပည္ အပုိင္း ၂”

1. 

   နဲနဲေလးထပ္ျဖည့္ထည့္ခ်င္တာ ၂ခ်က္ရွိမလားဘဲ
   တခ်က္က ခုန ေက်ာင္းသားသပိတ္နဲ ့ ဆက္စပ္ျပီး နိုးၾကားလာတဲ ့သတင္းစာနဲ ့ စာေရးဆရာမ်ား ( ျမန္မာ့အလင္း၊သူရိယ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္၊ နဂါးနီ)တို ့ရဲ ့ ခပ္မိုက္မိုက္လူငယ္ေတြေနာက္ကို လိုက္မဲ ့ ေနာက္လိုက္လူငယ္ေတြကို စိတ္ဓါတ္ေရးျပင္ေပးမွဳ ( regional leaders following national leadership )
   ေနာက္တခုက သခင္အဖြဲ ့နဲ ့ တျပိဳင္တည္းနီးနီးရွိေနျပီး တျပည္လံုးေလာက္ ပါ၀င္လာတဲ ့ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳမ်ား ( ကာယဗလဦးရွိန္၊ဦးေဇာ္၀ိတ္နဲ ့ ေျခလ်င္ဦးအုန္းခင္ )
   အဲဒီ ၂ခ်က္ဟာ ကမၻာစစ္အမီ လံုး၀ လြတ္လပ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳကို အားျဖည့္ေပးခဲ့တယ္လို ့ျမင္ပါတယ္ ။

   Posted by tint oo | 28/05/2010, 22:50
   Reply to this comment
   • 

     That’s interesting. Who/which org is giving the national leadership? Thanks for the suggestion regarding the media. I’m about to say something about red dragon book club in the next chapter not the role of media in general for fear of over-extending the subject. Perhaps l’ll save it for the next topic.

     sincerely…

     Watote

     Posted by zizawa | 28/05/2010, 23:00
     Reply to this comment
2. 

   Who/which org is giving the national leadership?
   That is something else . It is a concept I was toying with for a long time .
   But it might be too early now . We will discuss this after you have written the UG movement/thirty comrades /BIA / ဒို ့ဗမာ ဆင္းရဲသားအစည္းအရံုး

   Posted by tint oo | 28/05/2010, 23:08
   Reply to this comment
3. 

   ‘ဒီေပၚလစီရဲ ့အႏွစ္သာရကေတာ့ ဗမာအမ်ဳိးသားေတြကုိ ကုိယ့္အမ်ဳိးေပၚဂုဏ္ယူဖုိ့နဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာ ဗမာျပည္ဟာ ၿဗိတိသ်ွ အင္ပုိင္ယာႀကီးထဲမွာ သစၥာရွိရွိ ေနသြားဖို႕ နည္းလမ္းေတြကို ဘယ္လုိ ေဖာ္ေဆာင္မလဲ ဆိုတာ စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဆုိတာပဲ ျဖစ္တယ္။’

   အေပၚမွာ ေရးေနရင္ လုိရင္းမေရာက္မွာဆုိးလုိ႔ ခုမွတ္ခ်က္မွာ ထည့္ေရးလုိက္တယ္။ ဦးေဖေမာင္တင္ဟာ ဒီေပၚလစီအရ အဂၤလိပ္အစိုးရ ျမင္ခ်င္တဲ့ တကယ့္စံျပပုဂၢိဳလ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရႏုိင္တယ္။ သူဟာ ဗမာသိပ္ပီသတယ္။ ဗမာစာကုိ ခ်စ္တယ္။ ဗမာလူမ်ဳိးကို ခ်စ္တယ္။ ဗမာစာေပ ျမင့္မားဖို႔ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အရင္ကဆုိ တကၠသိုလ္မွာ သင္စရာ ဗမာဖတ္စာအုပ္ မရွိခဲ့ဘူး။ ဗမာစာကို အဓိကေမဂ်ာဘာသာ အျဖစ္ ယူတာမရွိခဲ့ဘူး။ ဦးေဖေမာင္တင္ ဒါေတြကို လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူအဲ့သလို လုပ္ႏုိင္တာဟာ ေျပာခဲ့တဲ့ ေပၚလစီေအာက္မွာသာ လုပ္ႏုိင္တာမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ တဖက္မွာ ဆရာႀကီး ဦးေဖေမာင္တင္ဟာ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူဟာ အဂၤလိပ္မင္း ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူ ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာစာေပ ျပန္႔ပြားေရး လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရင္ အေရးမႀကီးဘူးလို႔ ခံယူထားပုံရတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး neutral ျဖစ္တယ္ေျပာမလား။ သိန္းေဖျမင့္ အဆုိအရ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြကို ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ကူညီခဲ့တာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။ ကိုလုိနီအစိုးရရဲ ့ေျပာခဲ့တဲ့ ေပၚလစီေအာက္မွာ ဗမာစာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ တုိးတက္ခဲ့ပုံေတြကို နားလည္ရွင္းျပလုိ႔ ရႏုိင္မယ္ထင္တယ္။

   Posted by watote | 28/05/2010, 23:22
   Reply to this comment
4. 

   `ခပ္မုိက္မုိက္ လူငယ္တစု´ဆိုတဲ့အသံုးအနႈန္းေလးကို သေဘာက်ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ဒီလိုသံုးရဲမွာမဟုတ္သလို၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့အရွိန္နဲ႔ ဒီအသံုးအနႈန္းကိုေတာင္ မအီမလည္ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။

   ေဒသတစ္ခု၊ နိုင္ငံတစ္ခု၊ ေနရာတစ္ခုမွာ ခပ္မိုက္မိုက္၊ ခပ္ဆိုးဆိုး၊ မိုက္ရႉးရဲ၊ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း စသည္ျဖင့္ မတိမ္းမယိမ္းစကားလံုးေလးေတြသံုးၿပီး အေခၚခံရသူေတြ၊ သမုတ္ခံရသူေတြ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ (ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ျဖစ္ေစ) ေထာင္က်သူက်၊ မဟုတ္ရင္လည္းထင္ရွား၊ ေက်ာ္ၾကား၊ ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြ ျဖစ္လာတတ္ၾကတဲ့သေဘာသဘာ၀၊ စစ္ပြဲေတြမွာၾကည့္ရင္ ၁၈-၂၅ ၾကားအရြယ္ေတြကို စိတ္ဓါတ္ေတြရိုက္သြင္း၊ နိုင္ငံအတြက္ဆိုၿပီး နိုင္ငံေရးသမား၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ အသံုးခ်တာေတြခံရ၊ အဲဒီကေနဆက္စပ္ၿပီး အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္နိုင္ငံ၊ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံရဲ့ ျပည္သူေတြကို အင္အားသံုးအုပ္ခ်ဳပ္ နိုင္ငံတည္တံေရးအတြက္ အားထုတ္ေနၾကတာေတြကိုၾကည့္ၿပီး တရားက်မိသလိုလို၊ စိတ္ေမာသလိုလို၊ လူေတြအတြက္ရင္ပဲနာရေတာ့မလိုနဲ႔ မလိုလိုႀကီးျဖစ္ေနမိေတာ့တယ္။

   ျမန္မာျပည္ ကိုလိုနီေခတ္ပညာေရးကိုေကာ ကို၀တုတ္နဲ႔ ကိုတင့္ဦးတိုဘယ္လိုသေဘာရလည္း ေျပာျပၾကပါအံုး။ လူတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတာေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြ ရန္ကုန္မွာတကၠသိုလ္ပညာေရးကို အခိုင္ခန္႔၊ ေရရွည္အတြက္ ေကာင္းေကာင္းရင္းနွီးျမႈပ္နွံခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အျခားကိုလိုနီေတြျဖစ္တဲ့ မေလးရွား၊ စကၤာပူတို႔လိုေတြမွာေတာင္ ဒီလိုမလုပ္ခဲ့ဖူးလို႔ ေျပာေတာ့ ဟုတ္တုတ္တုတ္ပါပဲ။

   ဒီကေန႔ စကားေျပာဖူးသမွ် ဗမာအမ်ားစုကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုလိုနီပညာေရးကို အေကာင္းမျမင္ၾကပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ လူတိုင္းအတြက္ပညာေရးမဟုတ္ဖူးဆိုၿပီး ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ အဲဒီေခတ္က အဂၤလန္ကိုယ္တိုင္ သူ႔နိုင္ငံသားေတြကို ပညာေရးလုပ္ေပးခဲ့တာမဟုတ္တာတစ္ေၾကာင္း၊ ကိုလိုနီမတိုင္မီျမန္မာ့ပညာေရးဟာလည္း ဘာမွမယ္မယ္ရရ ျပစရာမရွိတာေတြကိုၾကည့္ရင္ မေကာင္းျမင္စရာမရွိဖူးလို႔ ထင္မိပါတယ္။

   အဂၤလန္ အဲဒီအခ်ိန္က ကေလးလုပ္သားကိစၥ အပါအ၀င္ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဆင့္ကဲတိုးတက္ေနဆဲမို႔ ဒီကေန႔ ကိုယ္လိုခ်င္၊ ျဖစ္သင့္တယ္ထင္တာေတြနဲ႔ သြားတိုင္းလို႔ မရဖူးထင္ပါတယ္။

   ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္ထားပါအံုးမယ္၊ အိမ္စာေတြရွိေနေသးလို႔ပါ။

   Posted by မန္းကိုကို | 29/05/2010, 02:24
   Reply to this comment
   • 

     ကိုမန္းကိုကို ေျပာတာ ဆက္ေလ့လာခ်င္စရာေကာင္းတယ္။ ကိုလုိနီေခတ္ ဗမာျပည္ ပညာေရးပုံစံနဲ႔ အဲဒိအခ်ိန္က သူတို႔တုိင္းျပည္ေတြက ပညာေရးပုံစံ ဘယ္လုိ ဘယ္ေလာက္ ကြာလဲဆုိတာ ဆက္ေလ့လာခ်င္စရာေကာင္းတယ္။ အဂၤလန္မွာလည္း အဲဒိတုန္းက တကၠသုိလ္ တက္ႏုိင္သူဦးေရဟာ ခုအခ်ိန္နဲ႔စာရင္ အမ်ားႀကီးနည္းတယ္။ ေနာက္ကိုလုိနီ အစိုးရရဲ ့တခ်ဳိ ့ေပၚလစီေတြနဲ႔ (ရည္ရြယ္ခ်က္ ဘယ္လုိထားထား) တခ်ဳိ ့စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းရွိတဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ဗမာျပည္ဟာ ပညာေရးပုိင္းမွာ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြထက္ေတာ့ အဆင့္ျမင့္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ေျပာခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးေတြထဲမွာ J S Furnivall နဲ႔ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတုိ႔ဆရာ Gordon Luce တုိ႔ကုိ ေထာက္ျပၾကတယ္။ Luce ရဲ ့ေယာက္ဖ ဆရာႀကီးဦးေဖေမာင္တင္ကိုလည္း ကိုလိုနီေခတ္မွာ ပညာေရး အတြက္ ေက်းဇူးတင္ထုိက္သူေတြထဲ ထည့္ေျပာသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုလုိနီပညာေရးဟာ မေကာင္းျမင္စရာ မရွိဘူးဆိုတာကေတာ့ အျငင္းပြားစရာပါ။ က်ေနာ္လည္း ခုစာေရးခ်ိန္မွာ အေထာက္အထား ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မရွိလုိ႔ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ သိပၸံနည္းပညာကြ်မ္းက်င္သူေတြ ကိုလုိနီေခတ္မွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ထြက္လဲ။ လူဦးေရ တသိန္းအတြက္ ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေမြးထုတ္ ေပးႏုိင္လဲ။ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေက်ာင္းေတြေရာ ဘယ္ေလာက္ ရွိခဲ့လဲ။ ဒါေတြကုိ ေလ့လာၾကည့္ဖု႔ိေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္။

     Posted by Watote | 29/05/2010, 09:16
     Reply to this comment
5. 

   စိတ္ဝင္စားပါသည္။

   ငယ္ငယ္တုန္းက ႐ုပ္႐ွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္းမွာ ပါတဲ့ ဒဂုန္တာရာ ေရးတဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာ “ေအာင္ဆန္း သို႔မဟုတ္ အ႐ိုင္း” ကို သတိရမိတယ္။ သတိရမိတယ္ ဆုိတာ ေသခ်ာ ဖတ္ခဲ့ဖူးလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအ႐ြယ္က ဒါေတြ ဖတ္ဖို႔ သိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ့မိဘူး။ ခုမွ မဖတ္ခဲ့မိတာ နည္းနည္းေနာင္တ ျပန္ရေနတယ္။

   အဲဒီမွာ ဆရာဒဂုန္တာရာက “ကၽြန္ေတာ္ ကိုေအာင္ဆန္းကို …… ဘူး။ ကုိဗဟိန္းပဲ …… တယ္” ဆိုတဲ့ စကားႀကီးတစ္ခြန္း ေျပာခဲ့ဖူးလို႔ လႈပ္သြားေသးတာ မွတ္မိေနတယ္။ ခု ထပ္လႈပ္သြားမွာစိုးလို႔ …… နဲ႔ပဲ ျပန္ေရးရတာ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဆရာဒဂုန္တာရာလိုလူက တိုင္းျပည္မ်က္႐ႈတစ္ေယာက္ကို အဲလို ေျပာလုိက္တာ၊ အဲလို ေျပာတာကို ထည့္တဲ့ မဂၢဇင္းကလည္း ျပန္ထည့္တာကို ခုခ်ိန္ထိ အံ့ၾသလို႔ မဆံုးဘူး။

   ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ bro ေျပာတဲ့ “မျဖစ္ခဲ့တာကုိ ျပန္ေျပာင္းစိတ္ကူးယဥ္တာကုိ သမုိင္းဘာသာရပ္မွာ ခြင့္ျပဳမထားဘူး။ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ့အက်ဳိးဆက္ေတြကိုပဲ ေလ့လာ သုံးသပ္ခြင့္ရွိတာ ျဖစ္တယ္။” ဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံမိပါတယ္။ ဒါျဖစ္ခဲ့လို႔ ဒီလိုဆိုရင္ ဒါမျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးေပါ့ဆိုတာ ဆက္ေတြးမိၾကမွာပဲ။ အတူတူပဲလားလို႔။

   🙂

   Posted by Rita | 29/05/2010, 03:02
   Reply to this comment
   • 

     ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ bro ေျပာတဲ့ “မျဖစ္ခဲ့တာကုိ ျပန္ေျပာင္းစိတ္ကူးယဥ္တာကုိ သမုိင္းဘာသာရပ္မွာ ခြင့္ျပဳမထားဘူး။ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ့အက်ဳိးဆက္ေတြကိုပဲ ေလ့လာ သုံးသပ္ခြင့္ရွိတာ ျဖစ္တယ္။” ဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံမိပါတယ္။ ဒါျဖစ္ခဲ့လို႔ ဒီလိုဆိုရင္ ဒါမျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးေပါ့ဆိုတာ ဆက္ေတြးမိၾကမွာပဲ။ အတူတူပဲလားလို႔။

     မတူဘူးထင္တယ္။ ဥပမာ မုိးရြာလို႔ လမ္းေပၚေရေတြ အုိင္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မုိးမရြာလည္း လမ္းေပၚ ‘တျခား အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္’ ေရအုိင္ႏုိင္တာပဲမလား။ ဒီေတာ့ ေရအုိင္ေနတာကိုပဲ ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလဲဆုိတာ ေျပာလုိ႔ရမယ္ထင္တယ္။

     brotherly….

     watote

     Posted by Watote | 29/05/2010, 09:24
     Reply to this comment
6. 

   Rita
   ဒဂုန္တာရာေရးခဲ ့တဲ ့ ရုပ္ပံုလႊာေတြက မူလက ၁၉၄၆-၄၇ မွာ ေရးခဲ ့တာပါ ။ အဲဒီအခိ်န္မွာ သူေရးတဲ ့သူေတြအကုန္ အသက္ရွင္လ်က္ပါ.။ေအာင္ဆန္း(သို ့) အရိုင္း ။ ဘဟိန္း(သို ့) ကဗ်ာ စသျဖင့္ေလ။ သူက သမိုင္းေရးေနတာမဟုတ္ဘူး။ Glimpse of personal view သာျဖစ္တယ္။ အဲလိုေရးခဲ့လို ့ အေရးခံခဲ့ရတဲ ့သူေတြက ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားခဲ့ပါ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က တခါမွာ ” တာရာက ငါ့ကို အရိုင္းတဲ ့ ။ ငါမရိုင္းတဲ ့ေနရာေတြအမ်ားၾကီးရွိတာ မင္းအသိဆံုးပါ” လို ့သေဘာပါတဲ ့ စကားကို ရီကာေမာကာနဲ ့ေဒၚခင္ၾကည္ကိုေျပာခဲ့ဘူးတယ္လို ့ တကၠသိုလ္ေန၀င္းေရးတာ ဖတ္ဘူးမွာပါ ။

   Posted by tint oo | 29/05/2010, 06:17
   Reply to this comment
7. 

   ၀တုတ္
   နိဒါန္းမျပီးခင္ အဆံုးသတ္ကို ေတြးေနတာေတာ့မဟုတ္ပါ ။ ၀တုတ္ ခုစာစဥ္ကို ဘယ္ႏွစ္ထိ သြားမယ္ စိတ္ကူးလဲ ။ စထားတဲ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္းဆို august 1945 ဂ်ပန္လက္နက္ခ်ခ်ိန္ထိဘဲ ေရးဘို ့လိုမယ္။ ဒါေပမဲ ့ခု ၀တုတ္ခ်ီလာတဲ ့သမိုင္းနဲ ့ အေနအထားဆိုရင္ အနဲဆံုး ျပည္တြင္းစစ္အရွိန္တက္လာတဲ ့ ၁၉၄၉ထိသြားမွဘဲ ေဆြးေနြးစရာေတြ လိပ္ပါတ္လည္မယ္ထင္တာဘဲ

   Posted by tint oo | 29/05/2010, 06:23
   Reply to this comment
   • 

     What (U) Tint said is right. Having covered the background and history of Burma around WWII, we should also address the consequences and their influences over the post-independent parliamentary era.
     Regarding nationalism media under British rule( ျမန္မာ့အလင္း၊သူရိယ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္၊ နဂါးနီ), no doubt it played a very significant role ( what we call as 4th estate and it indeed was) in that era.
     Ironically, it may not be completely wrong, if not true, to resemble the political parties led by U Ba Maw, U Saw to some of the parties nowadays preparing to run in the regime’s election.
     Finally, we learned some words like “ဟုမၼရူး ဒိုင္အာခီ” in our history books. But we didn’t have any idea what exactly those words mean. For example, we didn’t know what ဟုမၼရူး means ; which is simply ” home rule”. Why so? I wonder it may be because of awkward nationalism.

     Posted by Nanda | 29/05/2010, 07:13
     Reply to this comment
     • 

       Home rule means that a country under British rule which would accept Qeen/King as Head of state and autonomy in admin matters except defence and foreign affairs .
       In Both Diarche and 91 departments rule , Burma was still subjected to ultimate decision of leutenant governor ( later governor ) even though chancellors and body of elected representatives .
       Another point need to remember is although Burmese are majority in country, the elective council had a set number of seats for Europeans and Anglo-burmese and Anglo-indians ( ကျပား )
       eg during 1300 movement, Dr Ba Maw could have carry on as long as Chancellor as Europeans and ကျပား kept their vote on his side .

       Posted by tint oo | 31/05/2010, 08:49
8. 

   ဦးေဖေမာင္တင္အပါအ၀င္ေပါ့ေနာ္ ဗမာပီသတဲ ့ scholars ေတြေပၚလာတာဟာ ေနာက္တခ်ိန္မွာ လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆိုမွဳေတြရဲ ့ အဦးအစလို ့ ျမင္ေနတယ္ ။ အဂၤလိပ္ရဲ ့ေပၚလစီဟာ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္လို ့ မထင္ပါ။
   ကိုလိုနီလူမ်ိဳးတမ်ိဳးက awareness of national identity သည္ ေရစီးေၾကာင္းေလးတခုဆိုရင္ လူမွဳေရးစီးပြားေရးတိုးတက္ဘို ့ေတာင္းဆိုျခင္းဆိုတဲ ့ ေခ်ာင္းငယ္
   နိုင္ငံေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတိုးတက္ျခင္းဆိုတဲ ့ျမစ္နဲ ့
   လံုး၀လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ ့ ပင္လယ္ဆီကို တိုးတက္သြားမွာ အေႏွးနဲ ့အျမန္လို ့ဘဲ ျမင္ေနမိတယ္ ။

   Posted by tint oo | 29/05/2010, 06:28
   Reply to this comment
9. 

   http://irelandsown.net/revival.html

   Posted by tint oo | 29/05/2010, 06:30
   Reply to this comment
10. 

    “ျမန္မာျပည္ ကိုလိုနီေခတ္ပညာေရးကိုေကာ ကို၀တုတ္နဲ႔ ကိုတင့္ဦးတိုဘယ္လိုသေဘာရလည္း ေျပာျပၾကပါအံုး။ ”
    ကိုမန္းကိုကို
    ကိုလိုနီေခတ္ပညာေရးေပၚအျမင္ေျပာပါဆိုေတာ့ အတိုဆံုးေျဖရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ဘာမင္ဂန္ေက်ာင္းမွာပင့္ထားတဲ ့ ေဗါဓိပင္နဲ ့တူတယ္လို ့ျမင္မိတယ္ ။
    နဲနဲေလးရွင္းမယ္ေနာ္ .။ ေဗါဓိေညာင္ပင္ဆိုတာ သိတဲ ့အတိုင္းဘဲ အိႏၵိယေရေျမမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ အပင္ၾကီးအၾကီးၾကီးျဖစ္နိုင္တဲ ့အပင္မ်ိဳး ကို ကၽြန္ေတာ္တို ့က ေအးလဲေအး။ေျမလဲ ခ်စိုက္လို ့ မျဖစ္တဲ ့ အရပ္ပင့္လာေတာ့ သူ ့ခမ်ာ ပန္းအိုးထဲမွာ ဒီအရြယ္က ဒီအရြယ္ဘဲ ။ ေဆာင္းက် အရြက္ေတြေၾကြလိုက္။ ေႏြက် နဲနဲေလးလန္းလာလိုက္ ။ အဲလိုေလ
    ပညာေရးစနစ္လဲ ဒီလိုဘဲ ။ ကိုလိုနီပညာေရးစနစ္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေရေျမေပါက္မဟုတ္ေတာ့ ခုထိ ဟိုလိုဒီလိုဘဲျဖစ္ေနတယ္ ။ အေရွ ့တိုင္းခ်င္းတူတဲ ့ ထိုင္းနဲ ့ ဂ်ပန္ဟာ မိမိေရေျမေပၚတည္တဲ ့ ပညာေ၇းစနစ္ကို ေခတ္နဲ ့အညီ ျပဳျပင္ခြင့္ရခဲ့ေတာ့ တိုးတက္မွဳကတျခားစီေလ ။

    Posted by tint oo | 29/05/2010, 08:30
    Reply to this comment
11. 

    Rita
    ရုပ္ပံုလႊာေတြနဲ ့ ပါတ္သက္တာကို အေရးခံရတဲ ့သူေတြက ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားဘူးလို ့ ျပန္ရွင္းမိရာကေန ခုေခါင္းထဲျဖတ္ကနဲေပၚလာတာက အလန္ ့တၾကားဘဲ ။
    အဲအခ်ိန္ ၁၉၄၆-၄၇မွာ ဒဂုန္တာရာက အဲလို သူျမင္တာကိုေရးတာကို အေရးခံရတဲ ့သူေတြကေရာ သူတို ့အသိုင္းအ၀ိုင္းကပါ ေအးေဆးဘဲ။
    ၁၉၆၁က်ေတာ့ (ဦး)သိန္းေဖျမင့္ေရးတဲ ့ ေက်ာ္ျငိမ္းဆိိုတဲ ့ စာအုပ္နဲံ ့ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ ့ sketch ကိုေရးေတာ့ အေရးခံရတဲ ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက ဘာမွမျဖစ္ဘဲ အမွာစာေတာင္ေရးေပးနိုင္ေပမဲ ့ သူ ့အသိုက္အ၀ိုင္းက သိန္းေဖျမင့္ (သို ့)့အပါယ္ခံနိုင္ငံေရးသမားဆိုျပီးေဒါသတၾကီးတုန္ ့ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။
    ခု၂၀၁၀မွာက်ေတာ့ နက္ထဲ ဘေလာ့ဂါးလို ့ေခၚေနၾကတဲ ့သူေတြေတာင္ ကိုယ့္နဲနဲထိလာတယ္ထင္ရင္ (ဘာသာေ၇းဘေလာ့ဂါးေတြအပါအ၀င္ ) ေဒါသတၾကီးနဲ ့ကို ျပန္တီးၾကတာဘဲေနာ္ ။
    ၁၉၄၆-၄၇ ၊ ၁၉၆၁ နဲ ့ခုမွာ ကိုယ္တို ့ဗမာျပည္သားေတြရဲ ့ သည္းခံနိုင္မွဳဟာ ေတာ္ေတာ္ကိုကြာသြားျပီဆိုတာ အလန္ ့တၾကားေတြး မိတယ္

    Posted by tint oo | 29/05/2010, 10:57
    Reply to this comment
    • 

      သိန္းေဖျမင့္ရဲ ့ေက်ာ္ၿငိမ္းတုိ႔၊ သူတို႔အတိတ္ သူ႔တုိ႔အရိပ္တုိ႔၊ ေတာ္လွန္ေရးကာလ အေတြ႔ အႀကဳံမ်ား စတာေတြကုိဖတ္ၿပီး က်ေနာ္ကေတာ့ စာေရးသူဟာ ရုိးသားသူ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ သမုိင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ မရိုးသားဘူးလို႔ က်ေနာ္ အခုိင္အမာ ယူဆတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းေရာ၊ ဦးသိန္းေဖျမင့္ပါ ပါတယ္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္ရဲ ့စာေပအေရးအသား ေျပာင္ေျမာက္ပုံနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဘာမွေစာဒက တက္စရာ မရွိပါ။ စာအေရးအသားအတြက္ အင္မတန္မွ အတုယူစရာေကာင္းတဲ့ စာေရးဆရာႀကီးလို႔ ထင္ပါတယ္။ စာေရးတာ သိပ္ကုိ ေစးေစးပုိင္ပုိင္ ရွိလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ခုမေျပာဘဲ ထားရင္ ေကာင္းမယ္။ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။
      တကယ္ဆုိ က်ေနာ္ခု ေရးဖုိ႔လုပ္ေနတာက အေနာက္တုိင္းမွာ သိပၸံ ဘယ္လုိ ေပၚလာသလဲ ဆိုတာ သိသေလာက္ ေရးၾကည့္ဖုိ႔ လုပ္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ မထင္မွတ္ဘဲ မငယ္တုိ႔ သားအမိ စကား၀ုိင္းထဲ ေရာက္သြားၿပီး ခုေတာ့ ကုိယ္စခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းကို ၿပီးေအာင္ ကလုိက္အုံးမယ္။

      Posted by zizawa | 29/05/2010, 11:23
      Reply to this comment
      • 

        ဆက္ကပါဗ်ာ၊ ကို၀တုတ္ေျပာမွပဲ ရွင္းေတာ့တယ္။
        ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို အျမင္မၾကည္သူေတြထဲမွာ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အေတာ္ပါတယ္လို႔ သိရတယ္ဗ်။ သူဘာလုပ္ခဲ့သလဲ အေသးစိတ္ကေတာ့ မသိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူလည္းသူ႔အေၾကာင္းေတာ့ ရွိနိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ မုန္းစရာ မျမင္မိေသးပါ။

        ဦးသိန္းေဖျမင့္အေၾကာင္းလည္း နည္းနည္းေတာ့ၾကားမိပါတယ္။ ေနာက္မွေျပာၾကတာေပါ့။

        Posted by မန္းကိုကို | 29/05/2010, 12:31
12. 

    (ခု၂၀၁၀မွာက်ေတာ့ နက္ထဲ ဘေလာ့ဂါးလို ့ေခၚေနၾကတဲ ့သူေတြေတာင္ ကိုယ့္နဲနဲထိလာတယ္ထင္ရင္ (ဘာသာေ၇းဘေလာ့ဂါးေတြအပါအ၀င္ ) ေဒါသတၾကီးနဲ ့ကို ျပန္တီးၾကတာဘဲေနာ္)

    အဲဒါ မွားတယ္။ ကိုယ့္ကို ထိလာရင္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေသခ်ာ ဖတ္ၾကည့္ရင္ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကို ထိလို႔ မဟုတ္ဘူး။

    ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ့ အေရးအသားကို ေသခ်ာသိ႐ွိနားလည္သေဘာေပါက္တဲ့သူက အျမင္မတူလို႔ ေရးလိုက္တာမ်ိဳးကို မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေသခ်ာဖတ္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။

    သူတို႔ေတြက ေသခ်ာခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္မယ္။
    မေသခ်ာဘဲ ေျပာတဲ့အခါက် ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကိုမဆုိ၊ ဘယ္လို အေျခအေနမွာမဆို သူ႕မေသခ်ာမႈ၊ မခိုင္လံုမႈ အတြက္ တသက္လံုး ကၽြန္ခံေၾကး၊ ကိုယ့္ဘာသာ သတ္ေသေၾကးဆုိတဲ့ စိန္ေခၚမႈမ်ိဳး ကိုယ့္လိုလူမ်ိဳးဆီက လာကို လာမွာ။

    အဲဒါ ျမန္မာစာေနာ္။
    စိန္ေခၚတယ္ဆုိတာ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို တာဝန္ယူၾကဖို႔လို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ကိုယ့္ကိုဒီလုိေျပာလို႔ ကိုယ္က ဒီလုိ ျပန္လုပ္မယ္ေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ မင္းမွားရင္ မင္းဒီတုိင္းခံရမယ္၊ ကိုယ္မွားရင္ ကိုယ္ဒီတိုင္းခံမယ္။ ႀကိဳက္တာေ႐ြးလို႔ ေျပာတာ။

    :)))

    Posted by Rita | 29/05/2010, 15:31
    Reply to this comment
13. 

    Sorry ပါ။

    မဆိုင္တာေတြ ပါသြားတယ္။
    ဒီတေခါက္ အိမ္ျပန္ေတာ့ သိန္းေဖျမင့္ရဲ႕ ေက်ာ္ၿငိမ္း ယူလာပါတယ္။ ဂါဒီယန္းစိန္ဝင္းရဲ႕ အကြဲအၿပဲ ဇာတ္လမ္း ယူလာပါတယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ ဒီ post ေတြ တြဲဖတ္ရရင္ေတာ့ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။

    Posted by Rita | 29/05/2010, 15:34
    Reply to this comment
14. 

    @ Tint Oo,
    Bro လား Uncle လားေတာ့ မသိပါဘူး။

    ထားပါေတာ့။ သိပ္လဲ မလန္႔ပါနဲ႔။ အဲဒါ မုိးေပၚေထာင္ပစ္႐ံု႐ွိေသးတယ္။

    Posted by Rita | 29/05/2010, 15:38
    Reply to this comment
15. 

    ေနာက္တစ္ခု သိခ်င္တာ ႐ွိေသးလို႔ပါ။ ဦးတင့္ သိၿပီးသားျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

    ““ကၽြန္ေတာ္ ကိုေအာင္ဆန္းကို …… ဘူး။ ကုိဗဟိန္းပဲ …… တယ္”” ဆုိတာကေရာ… အဲဒီ 1946 ေလာက္က ေျပာသြားတာပဲလား။ ေတးကဗ်ာထဲက်မွ ေျပာတာလား ဆုိတာ… 1946 ေလာက္က ဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမ႐ွိဘူး။ 1990s က်မွ ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒါ ကိစၥ႐ွိတယ္။

    (တို႔ထိေဝဖန္လို႔ မရစေကာင္းတဲ့ အရာ မ႐ွိဘူး လို႔ ခံယူတဲ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာင္ အဲဒီ စကားကို 1990s ေလာက္က်မွ ေျပာတယ္ဆိုရင္ အဲဒါ ကိစၥ႐ွိတယ္ လို႔ ယူဆမိတယ္)

    Posted by Rita | 29/05/2010, 15:59
    Reply to this comment
    • 

      ဟားဟား
      general observation တခုအေနနဲ ့ ခု ဘေလာ့ဂါးေတြအထိမခံနိုင္ဘူးလို ့ေျပာလိုက္တာ Rita က personal ယူလိုက္တာလား ။ နက္ထဲမွာေတာ ့အဲလို စိန္ေခၚရတာ ပ်င္းတယ္ ။ နက္ဆိုတာက အျပင္မဟုတ္ဘူးေလ။ အျပင္မွာကတ မ်ိဳးပါ ။ အေထာက္အထားခ်က္ခ်င္းျပနိုင္တဲ ့နည္းေတြအမ်ားၾကီး ။ နက္ထဲက်ေတာ့ အဲလိုဆိုလာရင္ track record ျပရံုဘဲရွိတာ ။ အဲလို ကိုယ္ဘယ္ႏွစ္ကဘာလုပ္ခဲ့ျပီ ခုဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ေရးျပဘို ့ဆို တျခားလူေတာ့မသိဘူး။ကိုယ္ကရွက္တယ္ ။ အဲကိစၥမ်ိဳးကို အလုပ္နဲ ့ ပါတ္သက္ျပီးအလြန္မလႊဲသာမွ ( အလုပ္သစ္ေျပာင္းတဲ ့ အခါ နဲ ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ) ရယ။္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးတဲ ့လမ္းကို လိုက္ေလွ်ာက္နိုင္ေလာက္တယ္လို ့ ထင္တဲ ့ ဗမာျပည္က အလြန္နည္းေသာ လူတခ်ိဳ ့ရယ္ကိူသာ ေျပာရဲတာေလ ။ ခြက်တယ္ေျပာလဲခံရမွာဘဲ ။ ဘ၀ကို အကန္ ့ေလးေတြနဲ ့ ေနခ်င္တယ္ ။
      အဲ
      ၄၆ကေျပာတာလား ၉၀မွေျပာတာလားဆိုတာေတာ့ တကယ့္ကိုမကြဲေတာ့ဘူး
      ကိုယ္တာရာmagazine ကိုမူရင္းမဖတ္ဘူးဘူးဆိုတာေတာ့ ရီတာရိပ္မိပါတယ္ေနာ္ ။ ရုပ္ပံုလႊာကို လံုးခ်င္းျပန္ထုတ္တာေတာ့ ဖတ္မိတယ္လို ့ ထင္တာဘဲ ။ (ခုျပန္ေတြးေတာ့မေသခ်ာျပန္ဘူး ) ဒါေပမဲ ့လို ့ ဒဂုန္တာရာက သူ ့ personal အျမင္ကို သူရိုးရိုးေျပာတာဘဲေလ ။ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ထဲက တေယာက္ကို သူနဲ ့ ပိုနီးစပ္တယ္လို ့ ေျပာတဲ ့စကားက ဘယ္သူက ပိုေတာ္တယ္လို ့ေျပာေနတာမွ မဟုတ္တာ .။ကိစၥရွိတယ္လို ့မျမင္မိဘူး။
      အဲလိုမျမင္မိတာက ကိုယ္တိုင္အနီးကပ္ေတြ ့ဘူးတာ သူတု ့ generation ထဲက ၂ေယာက္ကိုၾကည့္ေျပာတာပါ ။ သူတို ့ေတြရဲ ့ ခံယူခ်က္က ( တကယ္အဲလိုက်င့္နိုင္မက်င့္နိုင္ဆိုေတာ့ ခုမေသခ်ာျပန္ ) လူကိုေပါင္းတာ ။ ရာထူးေတြဘာညာေတြကိုေပါင္းတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ ့ အယူအဆဘဲ ။ ရီတာ အခ်ိန္ရရင္ ခုတေလာ နက္ထဲျပန္ကူးတင္ထားတဲ ့ ရန္ကုန္ဘေဆြေရးတဲ ့ ဦးသိန္းေဖျမင့္သို ့အိပ္ဖြင့္ေပးစာဆိုတဲ ့စာကို ဖတ္ၾကည့္ပါလား ။ သူတို ့ generation ရဲ ့ အသံတခုအေနနဲ ့ေပါ့

      Posted by tint oo | 29/05/2010, 16:58
      Reply to this comment
16. 

    (ကိုယ္ဘယ္ႏွစ္ကဘာလုပ္ခဲ့ျပီ ခုဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ေရးျပဘို ့ဆို တျခားလူေတာ့မသိဘူး။ကိုယ္ကရွက္တယ္)

    အဲဒီ ေနရာပဲ ႐ွိေသးတယ္။ ဖတ္တာ။

    ဘာလုပ္ခဲ့ၿပီ ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ CV မွာ qualification ျပသလို ကိစၥကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။

    မင္း ဒီစကားလံုးနဲ႔ ဒီလိုေရးတယ္လို႔ မေရးဘဲနဲ႔ တလြဲေကာက္တယ္။ အဲဒါ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ ဒီလို အဓိပၸါယ္ ဒီစကားလံုးလို႔ ေျပာတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတယ္။ ကိုယ္က ဘာ ဆုိတာကို အလုပ္ေလွ်ာက္သလို ျပတာမ်ိဳးကို မဆုိလိုဘူး။ ေပါက္တယ္ေနာ္။

    ေနာက္ နက္ေပၚမွာ စိန္မေခၚဘူးဆိုတာ… တကယ္တာဝန္ယူရဲတဲ့ ဘယ္သူက နက္ေပၚမွာတင္ ၿပီးသြားမွာလဲ။ နက္ေပၚက ကိစၥ နက္ေပၚမွာပဲ ထား႐ံုဆို ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ပါးစပ္ပိတ္ထားမွာေပါ့။ ဘယ္ေနရာက ကိစၥျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ကိစၥမွန္ရင္ ကိုယ္တာဝန္ယူႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒါ ႐ွင္း႐ွင္းေလး။
    ID ျပၿပီး စာေရးေနတာ။

    (ဘေလာ့ပိုင္႐ွင္ကို သိပ္ကို အားနာမိပါတယ္)

    Posted by Rita | 29/05/2010, 17:10
    Reply to this comment
    • 

      အားမနာပါနဲ႕။ ေျပာၾကပါ။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက အျပင္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာၾကရင္ ကိုယ္ဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသိမွာ။ အခုက ျဖတ္ျဖတ္ၿပီး ဖတ္ေန၊ သိေန၊ ဲျငင္းေနရသလိုမ်ိဳး။ နီးမလိုနဲ႕ေဝးေနတာမ်ိဳးျဖစ္ေနသလားလို႕။

      ဒါနဲ႕ဝတုတ္ကို ေျပာထားတယ္။ zizawa’s refuge ကေန watote’s refuge လို႕ေျပာင္းေပးလိုက္ေတာ့မယ္လို႕။ အဲဒီလို မေရးပါနဲ႕တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဝတုတ္ရဲ႕ပရိသတ္မ်ား မ်က္စိေညာင္း လက္ေညာင္း ေခါင္းေျခာက္ဖို႕သာ ျပင္ထားေပေတာ့။ အခုမွ ဘေလာ့ဆိုတာကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားသလိုမ်ိဳးစားလဲဒီစိတ္၊ သြားလဲဒီစိတ္ျဖစ္ေနတယ္။ အလုပ္သြားတာေတာင္ ဒို႕ဗမာအစည္းအရုံးစာအုပ္လက္ကကိုင္သြားတယ္။

      ျငင္းၾကခုံၾကလို႕ အနည္းဆုံးကုိယ့္အေတြးအေခၚနဲ႕ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ျပန္ၿပီး reflect လုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ကို အားမနာၾကပါနဲ႕။ ဆက္ျငင္းၾကပါေလ။ ကြ်န္မေတာ့ အလုပ္ေတြရွႈပ္ေနလို႕ ဘေလာ့ကို ဝတုတ္လက္ထဲ ဝကြက္အပ္ထားလိုက္ၿပီ။

      Posted by zizawa | 29/05/2010, 17:25
      Reply to this comment
      • 

        ဇီ-၀ နားခိုးရာ (Zi-Wa’s Refuge) လို႔ နာမည္ေျပာင္းပါလား။ (ေနာက္တာပါ။ :D)

        ဒါနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ႏွစ္ခု ခြဲပစ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးဘူး မဟုတ္လား။ စိတ္ကူးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မခြဲဖို႔ ေတာင္းပန္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ကို၀တုတ္အဓိက ပရိသတ္က မဇီဇ၀ါရဲ႕ စာေတြလည္း ဖတ္မိ၊ မဇီဇ၀ါအဓိက ပရိသတ္က ကို၀တုတ္ရဲ႕ စာေတြလည္း ဖတ္မိ၊ အဲဒီလို ျဖစ္တာ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တယ္။ 🙂

        Posted by ပိုင္ (Pi) | 30/05/2010, 16:38
      • 

        က်ေနာ့္ဘ၀က မိန္းမအိမ္ ကပ္ေနရတဲ့ ဘ၀ပါ ဆရာရယ္။ ဇီ-၀ နားခုိးရာ … ဟားဟား
        ပုိင္ရဲ ့ဒုတိယပုိင္း မထြက္ေသးဘူးလား။ ပုံေတာင္ကုိ ေန႔တုိင္း မဟုတ္ရင္ေတာင္ ႏွစ္ရက္တေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။

        Posted by zizawa | 30/05/2010, 22:00
    • 

      လမ္းေတာ့ေတာ္ေတာ္ေခ်ာ္လာျပီ
      စထဲကေျပာထားတယ္ေလ။ personal မပါဘူးလို ့ ။
      အင္း
      နက္ထဲကိစၥ
      ထပ္ရွင္းရင္ပိုရွဳပ္မလားဘဲ
      ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ ၿကိုးစားရွင္းပါ့မယ္
      ခုေနထိေပါ့ေနာ္
      ဘ၀ကို ၂ေနရာခြဲေနတယ္
      professional life and social life .
      In professional life , I have no choice but to tolerate my colleagues and and lets say clients . With them , I try to be tolearant and reconcilatory approach . If someone take my meaning wrong , I will make sure he/she understands me properly . It may take so many meetings , letters and so on . so be it .The reason is if my team is performing on a false assumption , (well ) it is suffice to say someone can get hurt badly . So all worth it .
      In my social life ( including net life ) if someone takes me wrong and make me uncomfortable , all I need to do is just shut up and avoid that peron completely .
      Even if I need to avoid say 1 million people , there is still billions of people left in this wide world I can talk to without inconvience of being confrontational . I never see arguing in social life producing any tangible results at all .
      It doesn’t mean that I amnot taking responsibility . It means I am too lazy to keep on doing something I don’t believe as a task of which success is possible .
      😛

      Posted by tint oo | 29/05/2010, 17:29
      Reply to this comment
17. 

    ဟုတ္တယ္။ အဲဒီေခတ္က ကိစၥေတြက ကိုယ္ေက်ာ္သြားခဲ့တဲ့ အရာေတြထဲမွာ ပါတယ္။

    ျပန္ဖတ္မယ္ လုပ္ေပမဲ့ ျပန္ဖတ္ဖို႔ကို ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ေခ်ာ့ေနရေသးတယ္။ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ဖတ္ရမယ္။

    ဒဂုန္တာရာ ႐ုပ္ပံုလႊာကို ေတြ႕ခဲ့ရတာ 90 ေနာက္ပိုင္း။ (ေတြ႕ခဲ့တာပါ။ ဖတ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး) အဲဒီေတာ့ 90 ေနာက္ပိုင္းမွ သူေျပာတယ္ပဲ အမွတ္မွားေနခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပဲ။ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီစကားလံုးကို အင္တာဗ်ဴးပံုစံနဲ႔ က႑တစ္ခုမွာ ေျပာခဲ့တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။ အဲဒါလည္း မွားႏိုင္ပါတယ္။

    (အေပၚက ကိစၥကို ပါစင္နယ္ ဆြဲယူၿပီး ေျပာလိုက္တာေတာ့ မွန္တယ္။ အဲဒါကိုယ့္ကို ေျပာတယ္လို႔ ထင္တာ မထင္တာထက္၊ ကိုယ့္ကိစၥကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ အသိဆံုးမို႔ ေျပာလိုက္တာ။

    ေနာက္တစ္ခုက ဘေလာ့ေတြ အမ်ားႀကီးကို မဖတ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဘေလာ့မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ link ေတြကိုေတာင္ အကုန္ လုိက္မဖတ္ျဖစ္ဘူး။

    ဖတ္မိသေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ၾကတဲ့ ျပႆနာမွာ ေရးသူရဲ႕ ဆုိလုိရင္းကို ဖတ္သူက တလြဲေတြး၊ ေက်ာ္ေတြး၊ လိုရာစြတ္ေတြးလို႔ ျဖစ္ၾကတာခ်ည္းပဲ။ ကိုယ္က ဒီလို မဆုိလိုဘဲ ဒီလုိ ဆုိလိုပါတယ္ လို႔ ေျပာလို႔ ျဖစ္ၾကတာမ်ိဳးပဲ ေတြ႕ရေလ့႐ွိတယ္။ ဥပမာ – ကိုေပါ မွာ၊ ညလဆမွာ စသျဖင့္။

    ဥပမာ – ေလာေလာဆယ္ ညလဆ ေရးလိုက္တဲ့ ေက်းဇူး ကိစၥမ်ိဳး။ ညလဆက ဘယ္ဆရာဝန္ ဘယ္ေက်ာင္းဆရာမွ ေက်းဇူးတင္စရာမလိုဘူး ေျပာတယ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ေျပာေနၾကျပန္ၿပီ။

    သိသေလာက္ ျပႆနာေတြပဲ ဒါမ်ိဳးခ်ည္းပဲ။ ဒါေတြကို ႐ွင္းခ်င္လို႔ ႐ွင္းမယ္ဆုိ ကိုယ္က “ဘာ” ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ အလုပ္႐ွင္ကို အရည္အခ်င္းျပသလို ႐ွင္းစရာမလုိဘူး။ ကိုယ္က “ဘာေရးထားတယ္” ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္ယူၿပီး ႐ွင္းရမွာ။

    ဒါမ်ိဳး ႐ွက္တယ္လို႔ U Tint အေနနဲ႔ ေျပာမယ္ မထင္ပါ။ ေျပာတဲ့သူ႐ွိခဲ့ရင္လည္း ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္ယူရမွာ ႐ွက္ရင္ ေသလိုက္ လို႔ပဲ ေျပာဖို႔ ႐ွိေတာ့တယ္)

    Posted by Rita | 29/05/2010, 17:24
    Reply to this comment
    • 

      ကိုယ္က “ဘာေရးထားတယ္” ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္ယူၿပီး ႐ွင္းရမွာ။
      အဲဒါကိုဘဲေလ
      ဘာေရးထားတာပါလို ့ရွင္းျပေနတာကိုဘဲ ထပ္ထပ္ျပီး ေမးေနတဲ ့သူေတြနဲ ့ ေတြ ့ေတြ ့ေနရလို ့ရီတာေရ ။
      ေတာ္ရံုစာေရးခဲတယ္ ။ေရးခဲ ့ရင္လဲ ကိုယ္ေျပာတာယံုလို ့မေရးတတ္ဘူး။ ဒါေတြေၾကာင့္ အဲလိုေျပာတာပါ။ေဟာဒီလင့္ေတြက စာေတြကို လဲသြားဖတ္ပါ ။ အဲလိုဘဲေျပာတတ္တယ္။
      အဲေလာက္ေျပာထားတာကို ေပးတဲ ့လင့္လဲမဖတ္ ၊ ေ၇းထားတာလဲ ဆံုးေအာင္မဖတ္ရင္ေတာ့ ဆက္ျပီးဘာေျပာရမွာလဲ
      ေနာက္ဆံုးေတာ့ နက္ဆိုတာ social life ေလ ။ ေပ်ာ္လို ့ ေပ်ာ္တဲ ့ ေနရာေနေနၾကတာဘဲ ။ မေပ်ာ္မေနရံုေပါ့ ။

      Posted by tint oo | 29/05/2010, 17:36
      Reply to this comment
18. 

    (သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ထဲက တေယာက္ကို သူနဲ ့ ပိုနီးစပ္တယ္လို ့ ေျပာတဲ ့စကားက ဘယ္သူက ပိုေတာ္တယ္လို ့ေျပာေနတာမွ မဟုတ္တာ)

    အားးးး အဲဒါ ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ‘…… ‘ ကို U Tint အေကာက္လြဲသြားၿပီ။ အဲဒီေနရာမွာ သူသံုးသြားခဲ့တာ နီးစပ္မႈဆိုတဲ့ စကားလံုး မဟုတ္ဘူး။ အထင္ႀကီးမႈ။

    ေသခ်ာ ျပန္ေတြးေတာ့လည္း အေရးမႀကီးပါဘူးေလ။ မဂၢဇင္းထဲ ပါလာတဲ့ 90 ေနာက္ပိုင္း ဆုိတဲ့ ကာလနဲ႔ ယွဉ္တြက္မိလုိ႔သာ အေရးႀကီးေနမိတာ။ အဲဒီကာလေနာက္ပိုင္း အကုန္လံုးကို မသကၤာစရာေတြခ်ည္းပဲလို႔မ်ား မသိစိတ္ထဲ ထင္ေနမိလားမသိ။ တကယ္ေတာ့ သူထင္တာ ျမင္တာကို ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလမွာ ဘာေၾကာင့္ပဲ ေျပာေျပာ ေျပာခြင့္႐ွိပါတယ္။

    Posted by Rita | 29/05/2010, 17:35
    Reply to this comment
    • 

      ဟုတ္ပါတယ္
      သူရဲ ့ တကိုယ္ရည္ထင္ျမင္ခ်က္ေလ။ အဲဒါက သူ ့ရဲ ့ အခြင့္အေရးဘဲ ။

      Posted by tint oo | 29/05/2010, 17:40
      Reply to this comment
19. 

    ok. new ball please ……. 🙂

    Posted by watote | 29/05/2010, 17:55
    Reply to this comment
20. 

    who is going to serve this time?

    Posted by watote | 29/05/2010, 17:56
    Reply to this comment
    • 

      hehe
      I think Rita falls asleep
      😛

      Posted by tint oo | 29/05/2010, 18:01
      Reply to this comment
21. 

    (ဦးကို)တင့္ဦး သိန္းေဖျမင့္ရဲ ့ေက်ာ္ၿငိမ္း စာအုပ္ကုိ ကာယံကံရွင္ကေတာင္ အမွာစာေရးေပးရဲတာကို အထူးအဆန္းလုိ႔ မထင္မိပါဘူး။ ဦးေန၀င္း အထၳဳပတၱိ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ေရးလဲ ဦးေန၀င္းက ၿပဳံးၿပဳံႀကီး အမွာစာေရးေပးႏုိင္မယ္ ထင္တယ္။

    Posted by watote | 29/05/2010, 18:23
    Reply to this comment
    • 

      sorry watote
      that discussion was sidetracked becoz of my example of recent day bloggers .
      The point I like to raise was difference in degree of tolerance in generations . My impression is
      pre-civil war generation was more tolerant than civil war generation and we, single party generation was less tolerant than them .
      It is just an observation . I am not in a position to offer any reasons for that .
      ( hehe I am feeling kind of funny about you all not knowing how to address me .
      It is OK . I was born on 25/12/1967 and graduated in 93 and postgrad 98 in a subject far far away from history and still practising it . 😛 )

      Posted by tint oo | 30/05/2010, 04:11
      Reply to this comment
22. 

    ဦးတင့္ အေနနဲ႔ အေဝဖန္ခံရတဲ့ လူေတြကို စစ္ၿပီးေခတ္ စစ္ႀကိဳေခတ္ ယွဉ္ေျပာမယ္ဆုိရင္ ေဝဖန္တဲ့လူေတြကိုပါ စစ္ၿပီးေခတ္ စစ္ႀကိဳေခတ္ ယွဉ္ေျပာမွ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။

    ေသခ်ာတာကေတာ့ ခုေနာက္ပိုင္း ေဝဖန္တဲ့လူေတြဟာ သူတို႔ေဝဖန္မယ့္သူက ဘာကိုဆိုလိုလို႔ ဘာကို ေျပာခ်င္တယ္ ဘယ္လိုလူ ဆိုတာကို လံုးဝမွ သေဘာမေပါက္ဘဲ ေျပာခ်င္ရာသာ စြတ္ေျပာေနၾကေတာ့တယ္။ ေဝဖန္တယ္ဆုိတဲ့ အဆင့္ကို မေရာက္ဘဲ ေဝဖန္တာလဲ မက အပုပ္ခ်တာမ်ိဳးလဲ မက် ျဖစ္ေတာ့ေနတယ္။

    (မွတ္ခ်က္။ အပုပ္ခ်႐ံုသက္သက္ ရည္႐ြယ္တာေရးတာေတြကေတာ့ လွည့္ၾကည့္ဖို႔ မလိုပါဘူး။ အိပ္ေရးပ်က္တယ္)

    Posted by Rita | 30/05/2010, 07:11
    Reply to this comment
    • 

      ဘြာဘြာ
      ကိုယ္ေတာက္ေလွ်ာက္အလန္ ့တၾကားေျပာမိတာမွားေနတယ္ ။
      စေတြးထဲက ဥပမာေလးတခု၂ခုထဲကြက္ေတြးမိတာကိုး
      ျပန္စဥ္းစားေတာ့ ေရွးကလဲ တြယ္ၾကတာဘဲ
      တြယ္ၾကတာေတြေတာ့ အေသးစိတ္ေရးျပရင္ ေတာ့ပစ္ေခ်ာ္ေတာ့မယ္
      ဖတ္ဘူးတာက သီးျခားစာ၀ကၤပါဆိုျပီး ၾကီးေမာင္(ေၾကးမံု )နာမည္နဲ ့ ေငြဥေဒါင္းၾကီးေရးတာ နဲ ့ေနာက္ေမျမိဳ ့မိုးၾကည္ရဲ ့ ့ ေရွးကစာေပတိုက္ပြဲမ်ားဆိုျပီး စာအုပ္ ၂အုပ္ထြက္တယ္ ။
      ေနာက္ ဗိုလ္ဗလရဲ ့ လူသတ္အမတ္လုပ္ေသာ ပါလီမန္ေခတ္ဆိုျပီး မင္းလွ၆ေလာင္းျပိဳင္
      ဘြာေနာ္ရီတာ
      ေရွးကလဲစိတ္မထင္ရင္ထခ်ၾကတာဘဲ
      ခုနဲ ့ထူးပါဘူး
      ကိုယ့္စကားကိုယ္ျပန္ရုပ္သိမ္းပါတယ္ ။
      လူဟာလူပါဘဲ ။

      Posted by tint oo | 30/05/2010, 17:11
      Reply to this comment
23. 

    Hi blog owner!
    Something wrong with the comment system in the last post (Burma and WWII part 3). Please check it out.

    Posted by Nanda | 30/05/2010, 17:36
    Reply to this comment
    • 

      Yeah..
      I’m aware of that. Was hoping the problem would just go away, but it didn’t. If you are unable to leave comments, pls drop them in earlier posts.

      rgds,

      watote

      Posted by zizawa | 30/05/2010, 19:12
      Reply to this comment
24. 

    ေျခေလးေခ်ာင္း ေတာ္လွန္ေရးကို ဘာသာျပန္တာ သခင္ဘေသာင္း၊ သခင္ဗစိန္မဟုတ္ပါ။ ပထမတေခါက္ဖတ္ေတာ့ အမွားျပင္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ post တင္ေတာ့ အမွန္ ထြက္မလာဘူး။ ဒါကုိသည္းခံဖတ္ေပးပါ။

    ၀တုတ္

    Posted by watote | 30/05/2010, 22:18
    Reply to this comment
    • 

      အပိုင္း ၃မွာေတာ့ ၀တုတ္ေျပာသလိုဘဲ ကိုယ္တို ့ သိတဲ ့ထဲမွာ gap ေတြရွိေနတာ ေတြ ့လာရျပီ
      ဒိုင္အာခီနဲ ့ ၉၁႒ာနေခတ္မဲစာရင္းကို မသိေသးဘူး ( ရွာေတာ့ရမယ္ထင္တယ္ )။
      ဒို ့ဗမာအစည္းအရံုးကိုေတာ့ စစခ်င္းဖြဲ ့စည္းတဲ ့အခ်ိန္ကေန သခင္ဘစိန္တို ့ ထုတ္တဲ ့ ထိကုိ တပိုင္း ေနာက္ပိုင္း ကို တပိုင္း ၂ပိုင္းခြဲစဥ္းစားရမယ္ထင္တယ္ ။
      ပထမပိုင္းကေတာ့ အမ်ိဳးသားေရးလွဳပ္ရွားမွဳသက္သက္ဘဲ ။ ဗမာေတြဆင္းရဲေနတယ္ ။လူမ်ိဳးျခားေတြနဲ ့ ယွဥ္ရင္ေအာက္က်ေနတာ မၿကိုက္ဘူး။ဒါဟာလဲ မတရားတဲ ့ ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးလုပ္ရမယ္။( civil disobedience )ဆိုတဲ ့ မူသေဘာေလာက္ဘဲ ရွိတယ္လို ့ျမင္မိတယ္
      ေနာက္ပိုင္းေတာ့အျမင္ေတြေျပာင္းလာျပီး ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးရွိေနသမွ်ေတာ့ ဗမာျပည္မထူးလာဘူး။ ဒါေၾကာင့္လံုး၀လြတ္လပ္ေရးက ပထမ၊ေနာက္မွတိုင္းျပည္ကို ကိုယ္ၿကိုက္သလိုတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ ့ အျမင္ရွိသူေတြစုမိလာျပီး အင္အားေကာင္းလာတယ္လို ့ျမင္တယ္
      ဒီမွာလဲ လူစံုမို ့ လြတ္လပ္ေရးရျပီးရင္ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတာက်ေတာ့ အျမင္ေတြမတူေတာ့ဘူး ။ ဒါဟာ လြတ္လပ္ေရးလွဳပ္ရွာဒမွဳမွာ ပထမကြဲလို ့ မ်ိဳးေစ့လို ့ျမင္မိတယ္
      ေနာက္တခု
      ဗမာျပည္နိုင္ငံေရးကို စဥ္းးစားရင္ အဲအခ်ိန္က နိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြျဖစ္ေနတာ ျပည္မသက္သက္ေလးဘဲ ။ ကခ်င္၊ခ်င္း၊ရွမ္းနဲ ့ကရင္နီ(ကယား) တို ့ကို ေတာင္တန္းနယ္ဆိုျပီး ဘုရင္ခံဒါရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ ့ထဲထားတာ ေမ့မရဘူး
      ေနာက္တခု အဲဒီေခတ္နိုင္ငံေရးဟာ hero-centred politics ဘဲ ျဖစ္ေနေသးတာ သတိရဘို ့လိုတယ္ ။
      ေဒါက္တာဗေမာ္ ၊ ဦးေစာ စတဲ ့ chirasmatic leaders ကို လူၿကိုက္တဲ ့ ေခတ္ဘဲ ။
      ဒုတိယပိုင္းမွာထဲက ေရးမလို ့ ျပင္မိေသးတယ္ ။ သူတို ့၂ေယာက္ ပါ၀ါတက္လာတာဟာ ဂဠဳန္သူပုန္ေတြကို အခမဲ ့ ေရွ ့ေနလိုက္ေပးရာကေန အဲေတာရြာေတြက လူေတြရဲ ့ ေလးစားမွဳနဲ ့ လူစုမိလာတာလို ့ ေရးဘို ့ဟာ အေထာက္အထားထပ္ရွာေနမိလို ့ ။ ခု ၀တုတ္ေတြ ့တဲ ့စာနဲ ့ေတာ့ကိုက္ေနတာဘဲ
      ေနာက္ဆံုးတခ်က္ သတိရတာက ဦးခ်စ္ေမာင္ (ဂ်ာနယ္ေက်ာ္)က သူ ့စစ္အတြင္းေန ့စဥ္မွတ္တမ္းမွာ ေရးခဲ့တာ တခုရွိတယ္ ။ နဂါးနီစာစဥ္စထုတ္ေတာ့ သူက ေျပာဘူးတာရွိတယ္တဲ ့ ။ စာစဥ္ကို စာစဥ္ ၁ ၊၂ ဆိုျပီး နုရာကေန ရင့္ရာကို စဥ္ဘို ့ ( correspondent course ဆန္ဆန္ေပါ့ ) အဲလိုမလုပ္ခဲ့ဘဲ အဆင္ေျပသလို ထုတ္ခဲ ့လို ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ideologues ေတြမ်ားလာတာလို ့ သူေရးခဲ့တယ္ ။ ေနာက္အေထာက္အထားတခုကေတာ့ ရန္ကုန္ဘေဆြ ။ သူေရးခဲ့တဲ ့စာေတြထဲမွာ ေျမေအာက္အဖြဲ ့ေတြ နိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ရေတာ့ သခင္သန္းထြန္းသခင္စိုးအစုေတြက ကြန္ျမဴနစ္သေဘာတရားေတြဘဲ သင္ရေပမဲ ့သူတို ့အစု (ေနာင္ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပံုပါတီ )ကေတာ့ ဟစ္တလာရဲ ့ mein kemf , Lawrence of Arabia, Personal biography of Lenin , Hitler and Churchill ပါတြဲသင္ခဲံရတယ္လို ့ဆိုတယ္ ။ အဲေလ့လာမွဳမတူတာဟာလဲ ေနာင္အခါ ကြဲျပဲဘို ့ လမ္းတစဘဲ လို ့ျမင္မိတယ္ ။
      အခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒို ့ဗမာအစည္းအရံုးဟာ စဖြဲ ့ စဥ္က သာမန္ အဖြဲ ့ေလးကေန စစ္ၿကိုေခတ္က်ေတာ့ အင္အားေကာင္းတဲ ့လွဳပ္ရွားမွဳတခုျဖစ္လာေနျပီလို ့ျမင္မိတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့ homogeneous organization တခုျဖစ္မလာဘဲ Pragmatists , Nationalist ,Communists and social democrats ေတြ စုထားတဲ ့ အဖြဲ ့တခုဘဲျဖစ္လာတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရရမယ္ဆိုတဲ ့ အခ်က္မွာေတာ့ သေဘာတူၾကျပီး တြဲလုပ္ေနၾကေပမဲ ့တျခားမူေတြနဲ ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ ကြဲျပားေနတဲ ့အဖြဲ ့ဘဲ ။
      ခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းတာက common goal ကို ကိုယ္တတ္နိုင္သလို ကိုသန္ရာသန္ရာလုပ္ၾကေပမဲ ့ တေယက္နဲ့တေယာက္ ေလးစားမွဳေလးေတာ့ရွိေနေသးတာကိုပါ ။

      Posted by tint oo | 31/05/2010, 08:32
      Reply to this comment
      • 

        ကုိတင့္နဲ ့ကုိမန္းကိုကို အေစာပုိင္းက ေျပာတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ကိစၥကုိ က်ေနာ္ ေနာက္ပုိင္း အပိုင္းေတြမွာ ထည့္သြားမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဒီအပုိင္းကုိ သိပ္မသိဘူး။ ခုိင္လုံတဲ့ အေထာက္အထားေတြ ဘယ္မွာရႏုိင္မလဲ။ ေနာက္အခက္အခဲ တခုက ဂ်ပန္ ဘက္က အျမင္။ က်ေနာ္က ဂ်ပန္လုိ မဖတ္တတ္ဖူး။ ဂ်ပန္ကေန ဗမာလုိ အဂၤလိပ္လုိ ျပန္ထားတာလည္း က်ေနာ္အမ်ားႀကီး မဖတ္ဖူးဘူး။ ဂ်ပန္ေတြက ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကို ဘယ္လုိ သေဘာထားလဲ။ အဂၤလိပ္က ဂ်ပန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ေပၚထားတဲ့ သေဘာထားကုိ ခန္႔မွန္းထားတာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္စဥ္းစားစရာ ရေအာင္ ၀င္ေဆြးေႏြးေပးတာ ေက်းဇူးပါ။

        Posted by zizawa | 31/05/2010, 13:45
      • 

        ဟုတ္တယ္ ။
        ခုလိုတကယ္ခ်ၾကည့္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို ့သိထားရတာေတြဟာ မျပည့္စံုတာ ပိုေပၚလြင္လာတယ္ ။
        ဂ်ပန္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့ သေဘာထားကို သိရဘို ့ေတာ့ ခက္မယ္ ။ တကယ္က်ေတာ့ ဗမာျပည္စစ္မ်က္ႏွာက Imperial Army HQ ကဒါရိုက္ကိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ေတာင္ပိုင္းအာမီရဲ ့အခြဲေလးတခုသာျဖစ္ေနတယ္ ။ အဲအခ်ိန္မွာ ဆက္ဆံေနရတာ အလတ္တန္းစားအဆင့္ေလာက္ရွိတဲ ့ staff officers ေတြေလာက္ဘဲ ။
        တကယ္လက္ပြန္းတတီး ဗမာေတြနဲ ့ ထိေတြ ့ရတာက တပ္ၾကပ္ၾကီးအဆင့္ေလာက္နဲ ့ အေရးေပၚဆြဲခန္ ့ဗိုလ္အဆင့္ေလာက္ဘဲရွိတယ္ ။ သူတို ့ကလဲ ေန ့စဥ္မွတ္တမ္းေတာ့ေရးတတ္တဲ ့သူေတြမဟုတ္ ။
        ခုဘဲ စာအုပ္တအုပ္ဖတ္ေနမိတာ their darkest hour
        http://www.amazon.co.uk/Their-Darkest-Hour-People-Extreme/dp/0091917573
        အဲမွာ ဂ်ပန္စစ္ရာဇ၀တ္မွဳတခ်ိဳ ့ပါတယ္ ။
        ဗမာျပည္အေၾကာင္းက ဂ်ပန္အျမင္နဲ ့ ေရးတာ မေတြ ့မိေသးဘူး
        ဂ်ပန္ေခတ္စစ္ပညာေတာ္သင္ေတြ ဗိုလ္မွဴးၾကီးေဟာင္းတင္ေမာင္ ၊ ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးေသာင္းထိုက္နဲ ့ ဗိုလ္ဥာဏ္ေမာင္တို ့ရ႕ဲ ့ အေရးအသားကေတာ့ ဂ်ပန္သေဘာထားနဲ ့ လက္ေအာက္ခံကိုဆက္ဆံပံုတခ်ိဳ ့ ရိပ္မိနိုင္မယ္ထင္တယ္ ။

        Posted by tint oo | 31/05/2010, 16:41
    • 

      1886-1937 *
      မွားရိုက္မိတာ
      ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းဆိုလို ့
      တခ်ိန္ကေလ့လာမွဳနဲနဲလုပ္ဘူးတာေတာ့ ရွိတယ္
      ဗိုလ္တာရာနဲ ့ ဆက္စပ္ေနတဲ ့ ထြက္ရပ္ေပါက္ဘိုးေတာ္ေတြကိုပါ
      ဘိုးဘိုးေအာင္၊ဘိုးမင္းေခါင္တို ့ကိယ္တိုင္ေတာင္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ထက္ပိုတဲ ့ အေထာက္အထားရွာမရခဲ့ဘူး
      အေထာက္အထားခိုင္မာတာ ဘားမဲ ့ဆရာေတာ္ ( အေနာက္ဘက္လြန္ေခတ္) ဘဲ ရွာေတြ ့တယ္ ။
      ေနာက္တေယာက္ေလာကီပညာေတြကို တတ္ေကာင္းတတ္နိုင္တယ္လို ့ ယူရင္ရနိုင္သူက ဓမၼေစတီမင္းဘဲ ။
      Psychologically ေတာ့ ဗမာျပည္မွာဘိုးဘိုးေအာင္နဲ ့ စၾကာမင္းဟာေတာ္ေတာ္ေလးလႊမ္းမိုးခဲ့တယ္ဆိုတာ ျငင္းစရာမရွိပါ ။
      ဗိုလ္မိုးၿကိုး (ဗိုလ္မွဴးၾကီးစူဇူကီး)
      ဗိုလ္စၾက္ာ(သခင္ေအာင္သန္း )
      ဆိုတဲ ့ဗိုလ္နာမည္ယူပံုကိုက ရဲေဘာ္ ၃က်ိပ္ထဲထိ ဒီလႊမ္းမိုးမွဳရွိေနတယ္လို ့ ယူဆရပါတယ္ ။
      ေရွ ့ကေရးဘို ့စဥ္းစားျပီး
      ေတာ့ပစ္ေခ်ာ္မွာစိုးလို ့ခ်န္ပစ္ခဲံ့တာ ခု ၀တုတ္အစေဖၚေပးလို ့ ထည့္ေျပာရအံုးမယ္
      အမ်ားအယူအဆမွာဆရာစံဟာ အဲလိုေလာကီပညာေတြကိုစိတ္၀င္စားတယ္လို ့ ယူဆၾကတယ္
      အဲဒါကို သိပၸံျမင့္ဦးက သူ ့ရဲ ့ခရီးသြားေဆာင္းပါး မေသ၍ေတြ ံရေသာ တိုက္ပြဲ၀င္အာဇာနည္အဘတို ့ဆီမွာျငင္းပါယ္ထားတာ ေတြ ့ဘူးပါတယ္ ။ ၁၉၇၀၀န္းက်င္မွာ အေရးေတာ္ပံုတပ္သားေဟာင္းေတြကို ျပန္ေတြ ့ေမးထားတာပါ
      အဲကေန ေနာက္ေတာ့ ေပဖူးလႊာ ေနာက္တေၾကာ့ျပန္အထုတ္( ၁၉၈၆ေလာက္မွာ) ဗိုလ္စိန္ကတံုးဆိုျပီး အေရးေတာ္ပံုတပ္ဗိုလ္ေဟာင္းၾကီးတေယာက္ကို ျပန္ေမးခန္းမွာ အဲအျပီးအစီးေတြကို ထည့္ေရးထားတာေတြ ့ေတာ့ စိတ္ကုန္မိတာ မွတ္မိေသးတယ္ ။

      Posted by tint oo | 31/05/2010, 17:38
      Reply to this comment
25. 

    က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး 😦
    စာေတြ ဖတ္လို႔ေကာင္းလို႔ ဟီးဟီး။
    အပိုင္း ၃ သြားလိုက္ဦးမယ္

    ေက်းဇူး

    Posted by ေဇယ်ာ | 31/05/2010, 09:26
    Reply to this comment
    • 

      again, that sort of comments justifies the effort…

      watote

      Posted by zizawa | 31/05/2010, 13:21
      Reply to this comment
    • 

      ကိုေဇယ်ာ
      ၀င္ဖတ္တာေက်းဇူး
      တတ္နိုင္သေလာက္လဲ ၀င္ေဆြးေႏြးပါ

      Posted by tint oo | 31/05/2010, 16:42
      Reply to this comment
      • 

        ဟုတ္ကဲ့ ဦးတင့္

        ခုထိေတာ့ မ်က္စိျပဴးၿပီး ဖတ္ေနရတုန္းပဲ။ ေျပာေနၾကတဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္သိတဲ့ဟာေလးေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ညပ္ညပ္ ပါလာေနတာေလာက္ကိုပဲ မဆိုးဘူးလို႔ ဂုဏ္ယူေနမိတာ။ ဟီးဟီး။

        ဒါနဲ႔ အပိုင္း ၃ ရဲ႕ commnet ေတြဖတ္ခ်င္တယ္။ လုပ္ပါဦး။

        Posted by ေဇယ်ာ | 01/06/2010, 05:02
      • 

        ေဇယ်ာ // 01/06/2010 at 05:02

        ဟုတ္ကဲ့ ဦးတင့္

        ခုထိေတာ့ မ်က္စိျပဴးၿပီး ဖတ္ေနရတုန္းပဲ။ ေျပာေနၾကတဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္သိတဲ့ဟာေလးေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ညပ္ညပ္ ပါလာေနတာေလာက္ကိုပဲ မဆိုးဘူးလို႔ ဂုဏ္ယူေနမိတာ။ ဟီးဟီး။

        me too 🙂

        Posted by Rita | 02/06/2010, 02:48
26. 

    ကို၀တုတ္ရဲ့ တိုင္းရင္းသားအေၾကာင္းေတြထည့္ေပးဖို႔ ဆႏၵရွိလို႔၀မ္းသာပါတယ္။

    ျပႆနာက တိုင္းရင္းသားေတြက စာအုပ္စာတမ္းသိပ္မရွိဖူးဗ်။ ျပည္တြင္းစစ္မွာ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေအာင္ အေထာင္းခံၾကရတာ ခုဆို ထား၀ယ္က အစျပဳခဲ့တဲ့ ၉-၁၀ တန္းအထိစာေတြ အဲဒီကတစ္ဆင့္ ပံုနွိပ္တိုက္ေတြေပၚခဲ့ရာက ထုတ္လုပ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိမွန္းသိေပမယ့္ ခုထိက်ေနာ္လက္လွမ္းမမွီေသးဘူးဗ်။ ကိုသာျဖဴေက်ာင္း မီးရိႉ႕ခံခဲ့ရတာက တစ္ေၾကာင္းေပါ့။

    တိုင္းရင္းသား first generation ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ကုန္သေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ second generation ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ secondary source, oral history ေတြကိုပဲ professional ဆန္ဆန္ စုစည္းနိုင္ဖို႔ကေတာ့ အခ်ိန္ယူရပါအံုးမယ္။ ေနာင္မွလုပ္နိုင္မယ့္ကိစၥမို႔ ေလာေလာဆယ္ တိုင္းရင္းသားေတြအေၾကာင္း ျဖဳတ္ထားတယ္မဟုတ္ေပမယ့္ လက္လွမ္းမွီသေလာက္သာ လုပ္ထားဖို႔အၾကံျပဳထားလိုပါတယ္။ (ေမဂ်ာစီးဂရင္းအေၾကာင္းမွာေတာ့ အနည္းအက်ဥ္းေတြ႕နိုင္ပါမယ္။ စာအုပ္အမည္ မမွတ္မိေတာ့ပါ။)

    ဂ်ပန္က႑ကိုေတာ့ ကို၀တုတ္ေျပာမွပဲ သတိထားမိေတာ့တယ္။ နံမည္ေမ့ေနတဲ့ ျမန္မာဘာသာျပန္တစ္အုပ္ပဲ ဖတ္ဖူးၿပီး တပ္ဆုတ္မွတ္တမ္းသေဘာမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။

    က်ားဖမ္းမယ္၊ ဆင္ဖမ္းမယ္ဆိုၿပီး အဖ်ားရႉးသြားသလိုျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ေဆာရီးဗ်ာ၊ က်ေနာ့္မွာ အုတ္ျမစ္ခ်ဆဲ အေျခအေနမွာမို႔ပါ။

    Posted by မန္းကိုကို | 31/05/2010, 15:04
    Reply to this comment
    • 

      အဲဒီျပသနာကို ေတြးမိပါတယ္ ။
      ခက္တာက
      ဒါက တတိုင္းျပည္လံုးရဲ ့ လကၡဏာတခုဘဲ
      မွတ္တမ္းကို ေရးသင့္တယ္ ၊ သိမ္းသင့္တယ္ဆိုတဲ ့ အခ်က္ကို လူတိုင္းေမ့ေနၾကတယ္ ။
      ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ ခုထိဒီလိုဘဲ
      တိုင္းရင္းသားေတြဆိုတာက သူတို ့နဲ ့ထိေတြ ့ရတာက ၁၉၈၆ေလာက္ကေန ၃၇ေလာက္ထိ အဂၤလိပ္ေတြဘဲျဖစ္ေနတယ္
      Kingdom Ward http://www.wisdom-books.com/Author.asp?AUTH=Kingdom+Ward%2C+Frank ရဲ ့ စာအုပ္ေတြမွာ တခ်က္ျပန္ရွာၾကည့္အံုးမယ္
      ေနာက္တခုက missionaries ေတြဘဲ
      သူတို ့ေရးသားခ်က္က်ေတာ့ အကုန္အမွန္ယူမရျပန္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးျပန္စီစစ္ရမယ္ထင္တယ္
      Collis’ Lords of Sunset ကိုဒီရက္ထဲျပန္ဖတ္မယ္
      (ခက္တာက စာအုပ္က အီးဘြတ္ ၊ ေနာက္ ၄ရက္ကို အလုပ္ထဲမွာဘဲ ကြန္ျပဴတာရမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့ျပီးမယ္မသိေတာ့ )
      😛

      Posted by tint oo | 31/05/2010, 16:52
      Reply to this comment
27. 

    ဂ်ပန္ နိုင္ငံဖက္က အၿမင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဂ်ပန္ေခတ္လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ က်ိဳတို တကၠသလိုလ္မွာ scholar အေနနဲ႔ လာေနစဥ္အတြင္း ၿပဳစုသြားတဲ႔စာတမ္းထဲမွာ ပါတယ္လို႔ႀကားဖူးပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ႔ မဖတ္ဖူးပါဘူး။ တကယ္လို႔ ၀တုတ္ဆီမွာ ဂ်ပန္လိုေရးထားတဲ႔ reference တစ္ခုခုရိွတယ္ ဘာသာၿပန္ဖို႔လူလိုတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ တခုခုကူညီနိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ႔ conversational level ေလာက္ပဲ နားလည္တယ္။ Japanese literature နဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ အေတာ္ပိန္းတယ္ေၿပာရမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အၿခားနားလည္သေဘာေပါက္သူေတြကို အကူအညီေတာင္းေပးပါ႔မယ္။ စာတမ္း သို႔မဟုတ္ reference တခုခု လက္လွမ္းမွီရာမွာရိွေနတယ္ဆိုရင္ ေၿပာပါ။ website link or PDF or scanned file တခုခုရိွရင္ က်ေနာ္ႀကိဳးစားႀကည္႔ေပးပါမယ္။

    Posted by Nanda | 31/05/2010, 18:37
    Reply to this comment
    • 

      ခုလို ကမ္းလွမ္းတာ ေက်းဇူးလႈိက္လႈိက္လွဲလဲတင္ပါတယ္ ကိုနႏၵေရ။ ဂ်ပန္ကေန ဗမာျပန္စာအုပ္တအုပ္ ကုိယ္ပုိင္ရွိပါတယ္။ ေနာက္အဂၤလိပ္လုိ ဘာသာျပန္ေတြ ဖတ္ရရင္ မဆုိးဘူး။ ဂ်ပန္ေတြက စကၤာပူကုိ သိမ္းႏုိင္တာကုိ ပုိဂုဏ္ယူပုံရတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ဘာသာျပန္ေတြမွာ စကၤာပူနဲ ့မေလးကုိ သိမ္းတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ပုိေတြ ့ရသလုိပဲ။
      Hugh Tinker နဲ႔အတူ ဂ်ပန္မွာ သုေတသန လုပ္ထားတဲ့ ေဒၚစုစာတမ္းလည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Tinker ရဲ ့စာအုပ္ထဲမွာ ပါသလားလုိ႔။ (က်ေနာ္ ေသခ်ာမသိပါ။) JSTOR ထဲမွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ ခုမထင္မွတ္ဘဲ ဒီအေၾကာင္းကို စလုိက္တာ ေရးရင္းနဲ႔ ပုိပိုျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ခ်င္လာတယ္။ အေစာပုိင္းက ေရးတဲ့ထဲမွာ စိတ္တုိင္းမက်တာေတြပါတယ္။ စာလုံးေပါင္း၊ ၀ါက်အထားအသုိ၊ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိတ္အဆက္၊ စကားလုံး အသုံးအႏႈံး၊ အခ်က္အလက္ မေသခ်ာမႈ အစုံပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခုေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းၿပီးရင္ ေသခ်ာျပန္ျပင္မယ္ စိတ္ကူးထားတယ္။ ဥပမာ ဗမာ့ ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းကိုဖြဲ ့ေတာ့ သခင္နဲ ့ဓားမႏွစ္ခုပဲ ပါတယ္လုိ႔ ဦးႏုကေရးတယ္။ ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံးသမုိင္းမွေတာ့ ငါးပြင့္ဆုိင္ပါ ပါတယ္ေျပာတယ္။ ေနာက္က်ေနာ္ မွားေရးထားတာ တခုက ေဒါက္တာသိန္းေမာင္က ငါးပြင့္ဆုိင္က ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးနဲ႔ မပတ္သက္ဖူး။ ေသခ်ာ ျပန္စစ္တဲ့ၾကားက တခ်ဳိ ့အမွားေတြ လြတ္သြားတယ္။
      ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သည္းခံဖတ္ေပးၿပီး အႀကံျပဳၾကတာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေရးမယ္ဆို ဒုတိယကမၻာစစ္ ေနာက္ပုိင္း ပါလီမန္ ဒီမုိကေရစီေခတ္ေရာ၊ ေနာက္ခု cease-fire အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြေရာ အမ်ားႀကီး ေရးခ်င္စရာပါ။ တကယ္ေရးျဖစ္ မျဖစ္ေတာ့ မေျပာတတ္ေသးပါဘူး။

      Posted by zizawa | 31/05/2010, 19:10
      Reply to this comment
28. 

    Prof. Kei Nemoto ဟာ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္မွာ Burma expert အေနနဲ႔လူသိမ်ားပါတယ္။ သူေရးတဲ႔စာအုပ္ ေခါင္းစဥ္ “The locked away dreams of Burmese independence” ကေတာ႔ ဦးေအာင္ခင္ ကိုးကားေရးသားဖူးတယ္ထင္တယ္။ သူ႔ information ရွာႀကည္႔ရင္း Kyoto university archive ထဲကေန Mary Callahan ရဲ႕ Violence, warfare and politics in Colonial Burma ဆိုတ႔ဲစာတမ္း ရဲ႕ pdf link ကိုေတြ႔လို႔ လုိရမယ္ရ ကူးလာေပးလိုက္ပါတယ္။
    http://www.cseas.kyoto-u.ac.jp/seas/39/4/390405.pdf

    Posted by Nanda | 31/05/2010, 19:04
    Reply to this comment
    • 

      Mary Callahan စာတမ္းက သူ႔ရဲ ့Making Enemies ထဲမွာပါပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ရွိပါတယ္။ ေက်းဇူးပါ။ Kei နဲ႔လည္း လူခ်င္းခင္ပါတယ္။

      Posted by zizawa | 31/05/2010, 19:16
      Reply to this comment
29. 

    ေကာင္းေလစြဗ်ာ။ Kei နဲ႔ွရင္းနွီးသူကိုမွာ သြားကမ္းလွမ္းမိေတာ႔ မိေက်ာင္းမင္းေရခင္းၿပမိသလိုဲ ၿဖစ္သြားလို႔ နဲနဲေတာင္ ရွက္သလိုလိုပဲ။ အခု ၀တုတ္က အေရးအသားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေၿပာလာေတာ႔မွ မထူးဇတ္ခင္းၿပီးနည္းနည္းနွမ္းၿဖဴးႀကည္႔အံုးမယ္။ အစကေတာ႔ ကိုယ္႔ဖာသာပဲ နားလည္ယူလိုက္တာ။ သိပ္မေသခ်ာမွာစိုးလို႔ၿပန္ေမးတာပါ။

    ((ေဒါက္တာဘေမာ္တုိ႔၊ ဦးေစာတို႔ရဲ ့ပါလီမန္ လခစား ႏုိင္ငံေရးကို တုိက္မယ္လုိ႔ေျပာၿပီး တဘက္မွာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က်ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ နားလည္ရ ခက္တယ္။))
    အဲဒါကို ဖတ္ဖတ္ခ်င္း ေဒါက္တာဘေမာ္၊ဦးေစာတို႔က အဂၤလိပ္ေတြ ခ်ေပးထားတဲ႔ လခစားပါလီမန္စံနစ္ကို တိုက္တာလား၊
    ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ဦးေစာတို႔ခ်မွတ္ထားတဲ႔ လခစားပါလီမန္ကို ဒို႔ဗမာအစည္းအရံုးက တိုက္တာလားလုိ႔ ရုတ္တရက္ ဇေ၀ဇ၀ါၿဖစ္သြားတယ္။ ကိုယ္႔ဖာသာပဲ ပထမအခ်က္ၿဖစ္မယ္လို႔ ဆက္စပ္နားလည္ယူလိုက္တယ္။

    Posted by Nanda | 31/05/2010, 19:33
    Reply to this comment
    • 

      That’s my fault, sir. အဲဒိစာပုိဒ္က နည္းနည္းေၾကာင္တယ္။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဒုိ႔ဗမာ အစည္းအရုံးက ၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လက္မခံဘူး။ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးပဲ လုိခ်င္တယ္ ေျပာတယ္။ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးကို ပါလီမန္အတြင္းအျပင္ ပူးသတ္မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆ ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံးထဲ ျဖစ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္တယ္။ အဲဒိဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ နားလည္ရခက္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာပါ။ ေရွ ့ေနာက္ မညီဘူးထင္တယ္။ ဒုိ႔ဗမာ အစည္းအရုံးကုိယ္တုိင္က ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္ေအာက္မွာ ကုိယ့္မင္းကုိယ္ခ်င္ဆုိၿပီး အဖြဲ႔ပြားရွိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေတာ့ အဲဒိကုိယ့္မင္းကုိယ့္ခ်င္း နံမယ္နဲ႔၀င္တာ။ ၂၈ ေနရာမွာ ၃ ေနရာပဲ ရတယ္။ သခင္ျမ၊ သခင္အံ့ႀကီး ေနာက္တေယာက္ကုိ ခ်က္ခ်င္း အမွတ္မရဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ပင္၀င္ေသာ္ျငားလည္း အမတ္လစာ မယူရဘူးလုိ႔ စည္းကမ္းခ်ထားတယ္။ ဆုိေတာ့ ၉၁ ဌာနအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္တာကုိ လုံးလုံႀကီး းအျပစ္တင္လုိ႔ေတာ့ မရဘူး ထင္ပါတယ္။

      Posted by zizawa | 31/05/2010, 20:15
      Reply to this comment
30. 

    ဦးေစာနဲ႔ မေတြ႔ဘဲ ဘာ့ေၾကာင့္ေဒါက္တာ ဘေမာ္နဲ႔ေတြ႔လဲ။ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာပဲ။
    ဲအခ်က္မွာေတာ့ လူနဲ ့မဆိုင္လို ့ျမင္မိတယ္ ။ အေျခအေနအရလို ့ ျမင္တယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေစာက ရာထူးလက္ရွိ နန္းရင္း၀န္ေလ
    ေနာက္ေတာ့ ဘိလပ္သြားဦးေစာျဖစ္ျပီးအဲကေန ယူဂႏၵာကိုတန္းပို ့ခံေနရျပီ ။ ပထမပိုင္းမွာ အာဏာလက္ရွိ( သခင္ေတြနဲ ့ ဓါးမေတြကို ေထာင္ထဲထည့္ေနတဲ ့အစိုးရ)ျဖစ္ေနျပီး ေနာက္က်ေတာ့ သူက နိုင္ငံအျပင္မွာေလ။
    အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္သေဘာေဆာင္လာေသာ တပ္ေတြက ၀ါးရင္းတုတ္တပ္တခုထဲမဟုတ္ပါ ။ ေဒါက္တာဗေမာ္က ဒါးမတပ္ ၊ သခင္ေတြကလဲ လက္ရံုးတပ္၇ွိေနတာဘဲေလ ။

    Posted by tint oo | 31/05/2010, 20:10
    Reply to this comment
31. 

    ေနာက္တခ်က္က သခင္ေတြနဲ ့ဦးေစာမတည့္သလိုဘဲ ။သခင္ခ်င္းမတည့္တာေတြလဲ ျပင္းထန္တာေတြရွိေနတာကို သတိရမိတာေလးျဖည့္ခ်င္တယ္
    ဇလြန္မွာ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းကိုယ္တိုင္ သခင္ဘစိန္ရဲ ့အဖြဲ ့၀င္တေယာက္က ၀င္ရိုက္လို ့ေခါင္းကြဲဘူးတာေလ ။
    (သခင္တင္ျမ ဘံုဘ၀မွာျဖင့္ )

    Posted by tint oo | 31/05/2010, 20:14
    Reply to this comment
    • 

      ဦးေစာ ယူဂႏၶာအပုိ႔ခံရတာက ပုလဲဆိပ္ကမ္း ဗုံးႀကဲခံရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ အၿပီးက်မွ ျဖစ္တယ္။ ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာ ေနာက္ပုိင္းက်မွ သူ႔ကို ဂ်ပန္နဲ႔ဆက္လုိ႔ အဂၤလိပ္ကဖမ္းၿပီး ပုိ႔လုိက္တာ။ ဒါေပမယ့္ အေစာပုိင္းမွာ သူဟာ နန္းရင္၀န္ျဖစ္ေနလုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ မေတြ႔တာထက္ က်ေနာ္ footnote မွာေရးခဲ့သလုိ ဂဠဳန္တပ္နဲ႔ သခင္ေတြနဲ႔ တုိက္ပြဲက ပိုျပင္းထန္တယ္။ ဓားမနဲ႔က ဒီေလာက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ေျပာခဲ့သလုိ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးကုိ ၀င္စီးတုံးက ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရလက္ထက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူနဲ႔ လည္း တည့္တာ မဟုတ္ပါဘူး။

      Posted by zizawa | 31/05/2010, 20:23
      Reply to this comment
    • 

      ဦးေစာ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒို႔ဗမာအစည္းအရုံး သမုိင္းမွာ ေရးထားတာက (စာ ၅၂၃) ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းက ဦးေစာကိုလည္း အဖြဲ႔ထဲပါဖုိ႔ ဖိတ္တယ္ဆုိတယ္။ တခါ ရဟန္းပ်ဳိ အဖြဲ႔က လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တမ်ဳိးသားလုံး ပါ၀င္ၾကဖုိ႔ ၁၉၄၀ စက္တင္ဘာမွာ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အသီးသီးကို ဖိတ္ေခၚတယ္။ ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံး၊ ဆင္းရဲသားပါတီနဲ႔ ဂ်ီစီဘီေအ လက္ေဟာင္းႀကီးေတြ အားလုံး ဒီဖိတ္ေခၚခ်က္ကုိ လက္ခံၿပီး လက္မွတ္ထုိးတယ္။ ဂဠဳန္ အဖြဲ႔ (မ်ဳိးခ်စ္အဖြဲ႔) ကေတာင္ ရဟန္းပ်ဳိအဖြဲ႔တုိက္တြန္းခ်က္ကုိ လက္ခံ သေဘာတူတယ္။ ဦးေစာက သူတဦးတည္းဆႏၵအရ လက္မွတ္မထုိးခဲ့ဘူး။ အေၾကာင္းျပခ်က္က ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးကို သူတေယာက္ထဲ ရေအာင္ေတာင္းမယ္ဆုိၿပီး မထုိးဘူးလို႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတယ္။ ရတယ္။ ဗမာျပည္ကုိ ဒုိမီနီယံ အဆင့္ေပးေရးအတြက္ ခ်ာခ်ီနဲ႔ေဆြးေႏြးရ ေအာင္ အဂၤလန္သြားတယ္။ ခ်ာခ်ီက အေတြ႔မခံဘူး။ အဲဒါနဲ႔ Atlantic Charter ကို ေလာေလာလတ္လတ္ ထုတ္ထားတဲ့ ရူးစဗဲ့ဆီကေန အဂၤလိပ္အစိုးရကို သြယ္၀ုိက္ၿပီး ကုိယ္လုိခ်င္တာေတာင္းၾကည့္မယ္ဆုိၿပီး အဂၤလန္က အထြက္မွာ အေမရိကန္ ၀င္တယ္။ ရူးစဗဲ့ကလည္း တရုတ္ကိစၥေၾကာင့္သာ ဗမာျပည္ကုိ စိတ္၀င္စားတာ ျဖစ္ၿပီး ရူးစဗဲ့နဲ႔လည္း ေတြ႔ခြင့္မရဘူး။ ဆန္ဖရန္စၥကိုကေန ဟုိင္၀ါယီ ဘန္ေကာက္က တဆင့္ ဗမာျပည္ျပန္ဖုိ႔ စီစဥ္ထားရာမွာ သူဟာ ဒီဇင္ဘာလ ၈ ရက္ (ပုလဲ ဆိပ္ကမ္း ဗုံးႀကဲခံရၿပီး ေနာက္တရက္)မွာ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ဟုိင္၀ါယီကုိေရာက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူဟာ ဥေရာပ ဘက္ေန ျဖတ္ျပန္ဖုိ႔ ခရီးစဥ္ျပန္ဆြဲရတယ္။ ေပၚတူဂီေရာက္တုန္း ဂ်ပန္ ေကာင္စစ္၀န္နဲ႔ ၀င္ေတြ႔ရာမွာ အဂၤလိပ္ေထာက္လွမ္းေရးက သိၿပီး လမ္းမွာဘဲ ဖမ္းၿပီး ယူဂႏၶာကုိ ေလးႏွစ္ပုိ႔ထားလုိက္တယ္။) British Library က မွတ္တမ္းေတြ အရ ဦးေစာ အဖမ္းခံရတဲ့ ေန႔အတိအက်က ၁၉၄၂ ဇန္န၀ါရီ ၁၈ ရက္ (ေျပာခဲ့သလို ပုလဲ ဆိပ္ကမ္း ဗုံးႀကဲခံရၿပီး တလေက်ာ္အၾကာ)မွာ ျဖစ္တယ္။

      Posted by zizawa | 01/06/2010, 10:12
      Reply to this comment
32. 

    http://shwezinu.blogspot.com/2010/04/blog-post_4208.html

    အဂၤလိပ္ အစိုးရေခတ္၊ ငါးပြင့္ဆိုင္ပါတီ ဟူ၍ ေပၚလာၿပီးေနာက္ ဂဠံဳဦးေစာအစိုးရလက္ထက္၌ ၀ါးရင္းတုတ္ တပ္သားမ်ား ဖြဲ႕ၿပီး သခင္အသင္း၀င္ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားအား အဂၤလိပ္ အစိုးရ အလိုက် ႏွိမ္နင္းၾကရာတြင္ သူက သခင္ဆိုေသာ္လည္း ဂဠံဳဦးေစာဘက္က သခင္ျဖစ္၍ ပုသိမ္မွာ အမတ္ ဦးေအာင္သာတို႔ႏွင့္ ေရာမိသည္။ ပုသိမ္ သို႔ ညီလာခံ တရား ေဟာလာေသာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ႀကီးကို ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ က်ဴးလြန္ ေစာ္ကားလိုက္ဘူးသူ ဟူ၍လည္း ဗမာ့ေခတ္ အလုပ္တိုက္ ရုံးခန္းက သခင္ဗေအး က ေျပာျပသျဖင့္ (ေနာက္မွသိရသည္) ၎ဂဠံဳဦးေစာ ေခတ္ ဆီတံုးက ပုသိမ္ မွ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအား ထိပါး ေစာ္ကား ခံရေသာ သတင္းမွာ သတင္းစာေတြထဲ၌ အထင္ အရွား ဖတ္လိုက္ၾကရဘူးပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ဘယ္သူဘယ္၀ါရယ္လို႔ မသမိမမွတ္မိဘဲ ယခုမွ သိရ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

    Posted by Bo Bo | 31/05/2010, 22:56
    Reply to this comment
33. 

    ၾကားထဲ သိခ်င္ထားတာေလး သတိရတုန္း ေမးထားလိုက္ဦးမယ္ အဆင္ေျပမွ ေျဖၾကပါ။ 😀

    Rohingya ဆိုတာပါ။ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူးလုိပဲဗ်။ ဘယ္ကဘယ္လို ေပၚလာတာလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ အရင္ တျခား ျမန္မာ နာမည္မ်ားရွိသလား။

    ေက်းဇူး

    Posted by ေဇယ်ာ | 01/06/2010, 05:25
    Reply to this comment
34. 

    http://books.google.com/books?id=YPzjT9y_fdsC&pg=PA394&lpg=PA394&dq=minami+kikan&source=bl&ots=osAGH4yG9-&sig=UGEuSLEPUNIGxhHSRptV6FMwQy0&hl=en&ei=l64ETI-GLZTw0gTZ86nMAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5&ved=0CCQQ6AEwBA#v=onepage&q=minami%20kikan&f=false
    ၀တုတ္ဆက္ေရးမဲ ့အပိုင္းအတြက္ေတာ့ အံကိုက္ဘဲ
    အဲလင့္မွာတခါထဲ စာမ်က္ႏွာမွတ္ျပီးသား
    ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေလ

    Posted by tint oo | 01/06/2010, 07:35
    Reply to this comment
    • 

      Thank you, sir…

      ကိုေဇယ်ာေရ၊ ဂ်ပန္က သမုိင္းဆရာ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းက ရုိဟင္ဂ်ာေတြအေၾကာင္း စာေရးထားတာ အရင္က ဖတ္ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ thesis ကို ရိုဟင္ဂ်ာေတြက သေဘာမတူၾကဘူး။ အဲ့သေလာက္ပဲ သိတယ္။ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းစာ အင္တာနက္ေပၚ ရွာလုိ႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။

      Posted by zizawa | 01/06/2010, 07:53
      Reply to this comment
35. 

    ရိုဟင္ဂ်ာဆိုလို႔ တစ္ခုျဖည့္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။
    ၾကားခဲ့ရတာက ၁၉၈၀ ေက်ာ္ေတြဆိုေတာ့ ၇၀ ခုနွစ္ေက်ာ္ေတြကအျဖစ္ပ်က္ေတြလို႔ ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။

    တပ္ကေန အၿငိမ္းစားယူၿပီး ကရင္ျပည္နယ္မွာ အေျခခ်ေနတဲ့ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးက က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း အညာသားစပ္နဲ႔ က်ေနာ္ မဆလ အမာခံ မို႔လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ။

    မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ သူတို႔တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္က ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ကုလားေတြကို ေကာင္းေကာင္းနွိပ္ကြပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ မသိခဲ့ၾကေသးပါဖူး။ ေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားတစ္ျဖစ္လဲေတြ ညအခ်ိန္က်ေတာ့ ရြာအစြန္အဖ်ားေတြမွာေနတဲ့ ကုလားေတြကို မိသားစုလိုက္ အစေပ်ာက္ ေဖ်ာင္ျပစ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ေတာ့ မေပးလိုေတာ့ပါ၊ ၾကားနာသူေတြသာ ဆံုးျဖတ္ၾကပါ။

    ေသခ်ာတာတစ္ခုကလည္း အခုေဆြးေႏြးေနသူအားလံုး ျမန္မာျပည္ျပင္ပမွာ ေရာက္ေနသူေတြခ်ည္းမို႔ တိုင္းရင္းသား၊ နိုင္ငံသားကိစၥေတြ ခြဲျခားျမင္မိၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူတို႔ကို နိုင္ငံသားလို႔ပဲျမင္ပါတယ္။

    သူတို႔အခြင့္အေရးအတြက္ က်ေနာ္ေရွ႕ထြက္ဖို႔လိုရင္ ထြက္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ နယ္ေတြမွာ ကုလားနဲ႔ တရုပ္ေတြ ဘယ္လိုဖိနိွပ္ခံရသလဲဆိုတာ ေတြ႕ရွိကိုယ္ခ်င္းစာခဲ့မိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ မေကာင္းတဲ့အပိုင္းေတြရွိရင္ မွ်တတဲ့ဥပေဒေတြကေနတစ္ဆင့္ပဲ သြားရမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

    Posted by မန္းကိုကို | 01/06/2010, 10:42
    Reply to this comment
    • 

      စိတ္ဓာတ္ကိုေလးစားပါတယ္။
      ဇီဇဝါ

      Posted by zizawa | 01/06/2010, 11:10
      Reply to this comment
    • 

      Ko Man Ko Ko,

      I salute your stand, sir…
      Justice must be blind to nationalities, belief, creed or color.
      But it will be a lot difficult to put that into practice.

      watote

      Posted by zizawa | 01/06/2010, 12:02
      Reply to this comment
36. 

    ကို၀တုတ္ေရ၊ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ Burma campaign မွာ မဟာမိတ္နဲ႔ ဂ်ပန္ေတြရဲ့ က်ဆံုးစာရင္းသြားေတြ႕လို႔ သိမယ္ထင္ေပမယ့္ က်န္မ်ားသြားမလားလို႔ လိပ္စာထည့္ျပလိုက္ပါတယ္။ . (အဂၤလန္ကနဲ႔ ၀င္ပံုတူပါမလားေတာ့ မသိပါ၊)

    ကေလးကလား (ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ ေခၽြးျပန္စရာ) အိမ္စာေလးေတြရွိလို႔ သြားအံုးမယ္ဗ်ိဳ႕။

    Posted by မန္းကိုကို | 02/06/2010, 11:03
    Reply to this comment
37. 

    http://www.oxfordreference.com/views/ENTRY.html?entry=t129.e285

    Posted by မန္းကိုကို | 02/06/2010, 11:03
    Reply to this comment
38. 

    Still the comment system in the new post doesn’t work.
    The statement regarding Kuomingtang shed me a light on my wrong perception about it. I didn’t know the Kuomingtang received help from Soviet. I was overwhelmed by the facts that Kuomintang got helps from CIA and as a result they even invaded northern Shan state, leading to the case being raised at UN security council at that time.

    Posted by Nanda | 02/06/2010, 19:36
    Reply to this comment
    • 

      I don’t think I said KMT get help from the Soviet Russi, did I?

      Posted by zizawa | 02/06/2010, 19:51
      Reply to this comment
    • 

      Perhaps you misread Communist Internationale (Comintern) as KMT???

      Posted by zizawa | 02/06/2010, 19:57
      Reply to this comment
39. 

    Oh ya, I misread Comintern (ကြန္မင္တန္) as KMT. But, coincidently, history of KMT in Wiki also says – In 1920, Sun and the KMT were restored in Guangdong. In 1923, the KMT and its government accepted aid from the Soviet Union after being denied recognition by the western powers. Soviet advisers – the most prominent of whom was Mikhail Borodin, an agent of the Comintern – began to arrive in China in 1923 to aid in the reorganization and consolidation of the KMT along the lines of the Communist Party of the Soviet Union, establishing a Leninist party structure that lasted into the 1990s.
    It made me conclude mistakenly the ကြန္မင္တန္ as KMT.

    Posted by Nanda | 03/06/2010, 03:43
    Reply to this comment
    • 

      I think we will be distracted from the main topic if we discuss china’s politics in 1900s . In short , it was a complex struggle between Manchu empire , chinese warlords , Sun’s nationalists , Chan’s rightist Komington , Mao’s leftists and some other anarchists . You need to throw in Japan , Russia and western powers as well .
      So complicated !!

      Posted by tint oo | 03/06/2010, 11:14
      Reply to this comment
      • 

        True. The next chapter will focus on 1)the formation of modern Burmese army 2)Thakhin’s consolidating their place in Burmese politics as they then held positions of power and 3)the deteriorating relationships between Burman(Bamar) and ethnic nationalities which have their roots in earlier colonial period but made worse during that period.
        Again my apologies to all who have been unable to leave comments on later posts.

        Watote

        Posted by zizawa | 03/06/2010, 14:39
40. 

    “ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမူလႀကံရြယ္ထားတာက ဗမာျပည္၀င္ၿပီး မၾကာခင္ လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာႏုိင္ဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ သူဟာ မီနာမီကီကန္းက ကာနယ္ ဆူဇီကီး (ဗုိလ္မုိးႀကိဳး)အမိန္႔ကုိ ယူရတာျဖစ္ၿပီး ဗုိလ္မုိးႀကိဳးကုိယ္တုိင္က ဗမာျပည္ကုိ ၀င္တဲ့ ဂ်ပန္စစ္တပ္ရဲ ့(15th Army) အမွတ္ ၁၅ တပ္မေတာ္ရဲ ႔အမိန္႔ကိုဘဲ နာခံ လႈပ္ရွားခဲ့ရတာ ျဖစ္တယ္။”
    http://books.google.com/books?id=YPzjT9y_fdsC&pg=PA394&lpg=PA394&dq=minami+kikan&source=bl&ots=osAGH4yG9-&sig=UGEuSLEPUNIGxhHSRptV6FMwQy0&hl=en&ei=l64ETI-GLZTw0gTZ86nMAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5&ved=0CCQQ6AEwBA#v=onepage&q=minami%20kikan&f=false
    ဒီေနရာမွာ ေတြ ့လာရတာက စစ္သေဘာကိုပါဘဲ
    စေတာ့ စီမံခ်က္က တမ်ိဳး ေနာက္ေတာ့ ေျပာင္းလာတဲ ့ အေျခအေနနဲ ့အတူ စီမံခ်က္ကလဲေျပာင္းသြားတာေတြ ့ရပါတယ္
    မီနာမီကီကန္းဖြဲ ့စက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဂ်ပန္ဟာဗမာျပည္ကို တိုက္ရိုက္၀င္ဘို ့မရည္ရြယ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားလာပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အစပိုင္းမွာ ဗိုလ္မွဴးၾကီးစူဇူကီးအေနနဲ ့ ေပးခဲ့တဲ ့ကတိနဲ ့စီမံခ်က္က တမ်ိဳး (စစ္ေလ့က်င့္ေရးနဲ ့ လက္နက္ကူမယ္ ၊ တိုက္တာက် ကိုယ့္ဟာကိုယ္တိုက္ယူ ) ။ အဲဒီအေျခအေနမွာ သတိထားရမွာက ဂ်ပန္ဟာ မဟာမိတ္ေတြနဲ ့ open warfare လုပ္ဘို ့ အစီအစဥ္မရွိေသးတာကိုပါ ။ တရုပ္နဲ ့စစ္ကိုဘဲ အနိုင္တိုက္ဘို ့သာ ရည္ရြယ္ခဲ ့ျပီး တရုပ္ဗမာလမ္းပိတ္ရံုသာ ဗမာျပည္ကို ထည့္စဥ္းစားခ့တာပါ ။
    အဲကေန ဂ်ပန္မဟာဗ်ဴဟာေျပာင္းသြားျပီး အေရွ ့ေတာင္အာရွတခုလံုးကို သိမ္းမယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ ့အခါ
    ဂ်ပန္ပါကူတိုက္မယ္ ေမာ္လျမိဳင္က် လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာေပးမယ္ ။( pearl harbour မတိုင္ခင္
    အဲအစီအစဥ္ကေန တခါ စကၤာပူမက်ခင္ထဲက ဂ်ပန္ရဲ ့ စီမံခ်က္ေျပာင္းသြားတာနဲ ့အတူ ၁၅နံပါတ္ အာမီက ဗမာျပည္၀င္မယ္ ၊ ဗမာတပ္ က အကူအဆင့္ေလာက္ဘဲ စီမံခ်က္ထဲပါျပီး လြတ္လပ္ေရးကိုလဲ ေပးခ်င္မွေပးမယ္ ။ ဗမာျပည္က်ျပီးရင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ ့ အုပ္ခ်ဳပ္မယ္လို ့ ေျပာင္းသြားတာ ေတြ ့ရပါတယ္ ။
    ဒါကို ရဲေဘာ္ ၃က်ိပ္နဲ ့ အတြင္းေတာ္လွန္ေရးသမားေတြဘက္က ၾကည့္ရင္ ကတိဖ်က္တယ္လို ့ ျမင္နိုင္ေပမဲ ့ ဂ်ပန္စစ္ဦးစီးဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ စစ္သေဘာအရ ေျပာင္းလဲရတဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြပါဘဲ
    ဒါရဲ ့ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဘီအိုင္ေအေမာ္လျမိဳင္အေရာက္မွာ ဂ်ပန္ ကတိဖ်က္တယ္ဆိုျပီး အတြင္းေတာ္လွန္ေရးသမားေတြဆီကို ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပို ့ခဲ့တာပါဘဲ ။ ဂ်ပန္လဲဆက္တိုက္ရမယ္ ။ လက္နက္ေတြ၀ွက္ထား ၊ မိိမိအမာခံလူေတြကို ဘီအိုင္ေအထဲမထည့္နဲ ့ ၊ ဘီအိုင္ေအအတြက္ လူသစ္ေတြစုေပးလိုက္ဆိုတဲ ့ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပါ။ (ရန္ကုန္ဘေဆြနဲ ့က်ားၾကီးဗေဆြရဲ ့ေရးသားခ်က္မ်ား )
    ဒီညႊန္ၾကားခ်က္ေတြဟာ မူလေျမေအာက္လွဳပ္ရွားမွဳေတြမွာပါေနတဲ ့ ကြဲေနတဲ ့ လူငယ္အုပ္စုေတြအဘို ့ ယာယီညီညြတ္ေရးျဖစ္ေစခဲ့တယ္လို ့ တြက္ရပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပံုပါတီအစု ရဲ ့အဂၤလိပ္လဲ ခ် ၊ ဂ်ပန္လဲခ်ဆိုတဲ ့ မူနဲ ့ ေနာင္ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္လာမဲ ့ သခင္စိုးအစုရဲ ့ အဂၤလိပ္နဲ ့ေပါင္း ဂ်ပန္ခ်ဆိုတဲ ့မူဟာ ဂ်ပန္တပ္နဲ ့ ဘီအိုင္ေအတပ္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္တက္လာတဲ ့ ၁၉၄၂မွာ လက္ရွိရန္သူျဖစ္တဲ ့ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ ့ လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ယာယီညီညြတ္ေနတာပါ.။
    ဒီေနရာမွာ Bigger picture ကိုေမ့ထားမရတာက ဂ်ာမန္ အီတလီ ့ဂ်ပန္တို ့ရဲ ့ စစ္ေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ား မတူညီတာနဲ ့ ၁၉၄၁ ဇြန္မွာ စတာလင္ရဲ ့ ရုရွကို ၀င္တိုက္ခဲ့တဲ ့ ဟစ္တလာရဲ ့ operation barbarosa ကိုပါ ။ ဒီစစ္ဆင္ေရးဟာ ေမလအေစာပိုင္းမွာစရမွာပါ ။ ဒါကို အီတလီရဲ ့ တကိုယ္ေတာ္စြန္ ့စားမွဳ ဂရိစစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ ေနာက္ကို ၅ပါတ္ေရႊ ့လိုက္ရပါတယ္ ။
    တခါ စတိုက္ထဲက ဟစ္တလာေရာ စတာလင္ပါ ဂ်ပန္က ရုရွရဲ ့ေနာက္ေဘးေပါက္ ဆိုင္ေဘးရီးယားကို ၀င္ႏွိဳက္မယ္လို ့ ေမွ်ာလင့္ခဲ့ပါတယ္ ။
    ဒါေပမဲ ့ ဂ်ပန္စစ္ဦးစီးဟာ အဲလို မတြက္ခဲ့ပါဘူး သူတို ့အက်ိဳးစီးပြားဟာ အေရွ ့အာရွမွာသာလို ့ခံယူပါတယ္ ။
    http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/GERsorge.htm
    ဒီဂ်ပန္စစ္ပနက္ကို စတာလင္က 1941 August မွာ သိခဲ့တာဟာ ရုရွအဘို ့ စစ္ေရးအသက္ရွဴေခ်ာင္ေစခဲ ့ပါတယ္ ။ ဆိုင္ေဘးရီးယားက တပ္ေတြကို ဂ်ာမန္စစ္မ်က္ႏွာကို ပို ့နိုင္ခဲ့တာကိုး
    ဒီအေျခအေနနဲ ့ ဗမာနိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳဘက္ျပန္ဆက္စပ္ေတာ့ ရုရွ စစ္ထဲမပါလာခင္ထိ လက္၀ဲယိမ္းဗမာလူငယ္ေတြမွာ အေတြးအေခၚျပႆနာ အၾကီးၾကီး မရွိခဲ ့ပါဘူး
    သခင္စိုးရဲ ့ ဖက္ဆစ္ဆန္ ့က်င္ေရး ဒီမိုကေရစီအင္အားစု မဟာမိတ္ေတြကို ကမၻာစစ္အတြင္း ကူညီေရးဆိုတဲ ့ မူကို မူအားျဖင့္မျငင္းၾကဘူး ။ တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ ကမၻာစစ္ထဲ ဘယ္သူနိုင္နိုင္ လက္ေတြ ့ဘ၀မွာေတာ့ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရျပီးတာဘဲ ။
    ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္က လက္နက္ကူလဲ ယူမယ္ ။ ေနာက္ အဂၤလိပ္ေျပးဂ်ပန္၀င္လာရင္ လက္ထဲရွိတဲ ့လက္နက္နဲ ့ ဂ်ပန္လဲ ခ်ရုံဘဲလို ့ တြက္ၾကပါတယ္ ။
    အဲ operation Barbarosa နဲ ့ ရုရွက ဂ်ာမနီနဲ ့ တိုက္ၾကေတာ့အေတြးအေခၚပိုင္းမွာကို ျပႆနာ ၾကီးလာတာပါဘဲ ။ ရုရွဘက္ကေန ဂ်ာမနီခ်ရမွာလား ။ လုပ္လက္စ ဂ်ပန္နဲ ့ ေပါင္း အဂၤလိပ္ခ်ရမွာလားဆိုတာေတြ ရွဳပ္ေထြးကုန္ေတာ့တာဘဲ။ အဲဒီရွဳပ္ေထြးမွဳဟာ စကၤာပူက် ဂ်ပန္တပ္ေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္ဗမာျပည္တက္လာ အဂၤလိပ္ေျပးေတာ့ လက္ေတြ ့အေျခအေနေၾကာင့္ ေနာက္ေရာက္သြားပါတယ္ ။

    Posted by tint oo | 03/06/2010, 07:41
    Reply to this comment
41. 

    “ေျပာခဲ့တဲ့ နာက်ည္းမႈေတြစြက္ေနခဲ့တဲ့ ဗမာ့အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္အရွိန္ဟာ အထိန္းအကြပ္ ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ့ဘီအုိင္ေအလက္ထက္မွာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈကို အားေကာင္းေစခဲ့တယ္။”
    ဟုတ္တယ္
    ဒီအခ်ိန္ဟာေနာက္ပိုင္းျပႆနာေတြအတြက္မ်ားလွစြာေသာ မ်ိဳးေစ့ေတြခ်ေပးခဲ့တဲ ့ကာလဘဲ
    ဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ ့ ျပႆနာက သာမန္အရပ္သားေတြရဲ ့ ခံစားမွဳဘဲ
    ေျပးခဲ့တဲ ့ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ကလဲ တပ္အဆုတ္မွာ ရမ္းသြားတယ္ ( ေတာင္ကန္သူမေလး )
    တရုပ္စစ္တပ္ကလဲ ထြက္ခတ္ခတ္တယ္ ( ေရႊဥေဒါင္း တသက္တာမွတ္တမ္း ၊ ခင္ေဆြဦး စစ္ကိုင္းသမီးဒိုင္ယာရီ ၊ မင္းယကၡ အပါယ္ခံသိုင္းသမား )
    ဂ်ပန္ကလဲ စစ္ဦးဘီလူးပါ၀င္တယ္ ။ ကိုယ့္အခ်င္း်င္း ဘီအိုင္ေအကလဲ လက္သံေျပာင္တယ္
    အဲေတာ့ၾကားထဲက ေကာ့ေနေအာင္ခံရတာက ျပည္သူဘဲ
    ဒီမွာ ဘီအိုင္ေအက ဗမာခ်င္းျဖစ္တာကေတာ့ ေနာက္ျပႆနာၾကီးမဟုတ္ေပမဲ ့
    ( ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွာ ကာလပ်က္ေတာ့ ျမိဳ ့ကို ထိန္းေပးေနတဲ ့ ရာဇ၀တ္၀န္ေထာက္တေယာက္ကို ဘီအိုင္ေအက ျမိဳ ့ ေပးမ၀င္လို ့ အဂၤလိပ္သစၥာေဖါက္ဆို သတ္တဲ ့အမွဳမ်ိဳး ၊ သခင္ေတြနဲ ့တူတူ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ပါ့မယ္ဆိုျပီး ပါလာတဲ ့ အရင္က ရာဇ၀င္လူဆိုး တစုကို ဘီအိုင္ေအကဘဲ အထင္လြဲ ဖမ္းျပီး လွံစြပ္နဲ ့ တျပံဳလံုးထိုးသတ္တဲ ့ အမွဳလိုမ်ိဳးဥပမာေတြေပါ့ေနာ္ ။ )
    ေျမာင္းျမနယ္က စခဲ့တဲ ့ ကရင္စစ္ေျပးေတြဆီက လက္နက္သြားသိမ္းရာကေန တဘက္နဲ ့ တဘက္တင္းမာျပီး တိုက္ၾက ခိုက္ၾကနဲ ့ ျဖစ္ရာကေန စခဲ့တဲ ့ လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုဏ္းေဆာင္တဲ ့ ျပႆနာက်ေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ေတြထိကို မီးဆက္ေနခဲ ့ပါတယ္ ။
    ဒီျပႆနာမွာ ဘယ္သူ ့ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္လဲေမးရင္ေတာ့ ရုပ္၀တၳဳအေျခအေနေတြအကုန္ျပန္ၾကည့္သင့္တယ္လို ့ဘဲ ေျဖခ်င္ပါတယ္

    Posted by tint oo | 05/06/2010, 16:06
    Reply to this comment
    • 

      “သခင္သန္းထြန္းတုိ႔၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔၊ သခင္ခ်စ္တုိ႔လုိ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြေၾကာင့္ ကရင္ဗမာ ကိစၥဟာၿငိမ္သြားၿပီး”၊

      အေပၚကစာပိုဒ္နဲ႔ ကိုတင့္ဦးစာပါပတ္သက္မယ္ထင္ပါတယ္၊ ဖတ္ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္လို႔ပါ။

      လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ နွစ္ေလာက္က ဖတ္ဖူးတဲ့ DKBA (KNU ခြဲထြက္အဖြဲ႕) ရဲ့မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ထဲမွာ (အျခားကကူးယူေဖၚျပထားခ်က္ပါ၊) BIA တာဝန္ရွိတဲ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ သတ္ျဖတ္မႈေတြ အဆံုးသတ္သြားမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရးထားတာရွိပါတယ္။

      ကရင္လြတ္ေတာ္အမတ္ တစ္ဦးအပါအဝင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား အသတ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဲဒီအခ်ိန္က ကရင္ေတြရဲ့ ေဒါကလူ အဖြဲ႕က ေဒါက္တာစံစီဖိုး ကေနၿပီးစြန္႔စားမႈတစ္ခု လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕ရဲ့ေမာ္လၿမိဳင္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ကားေမာင္းပို႔ခဲ့ၿပီး အေျခအေနကို ခဏစနည္းနာခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ အႀကီးဆံုးအရာရွိ ရွိတယ္လို႔ယူဆရတဲ့ ရံုးဂိတ္ကို စစ္သားေတြပိတ္ထားတဲ့ၾကားကေနပဲ အတင္းေမာင္းဝင္ခဲ့ပါတယ္။

      လိုရင္းေျပာရရင္ေတာ့ လည္ပင္းျပတ္မယ့္အႏၱရာယ္ကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ေဒါက္တာစံစီဖိုးအေၾကာင္း ၾကားဖူးၿပီး ေလးစားမႈအခံရွိထားတဲ့ ကင္ေပတိုင္အႀကီးအကဲနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီမွာတင္သတ္ျဖတ္မႈေတြ အဆံုးသတ္ခဲ့ရပါတယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။

      မေတာ္မ်ား ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြေၾကာင့္ ျပႆနာနည္းပါးေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ၿပီး ကရင္ေခါင္းေဆာင္ကမ်ား အဆံုးသတ္ေပးနိုင္ခဲ့ေလသလား၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္လက္ထဲဘာမွမရွိပဲ ဘာမွေတာ့အေသအခ်ာ မေျပာေသးပါဘူးဗ်ာ။ ကိုဝတုတ္ရဲ့ အဆိုျပဳခ်က္အတြက္ သင့္တင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ တင္ျပလာနိုင္ရင္ ေကာင္းမွာပါပဲ။

      ကိုတင့္ဦးေျပာတာေတြလည္းဟုတ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ သေဘာထားႀကီးလာနိုင္ၾကတဲ့အခါက်ရင္ KNDO (ကရင္) ေတြလည္း မွားခဲ့တာရွိမွာပဲဗ်၊ ေျပာရ၊ ေရးရ၊ တင္ျပၾကရမွာပါပဲ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သိပ္မ်ားမ်ားမသိေသးတာနဲ႔ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းဖို႔ရာလည္း အခ်ိန္မက်ေသးလို႔ မေျပာေသးတာပါ။

      Posted by မန္းကိုကို | 08/06/2010, 08:01
      Reply to this comment
      • 

        ကိုမန္းကိုကိုေပ်ာက္လွခ်ီလားဗ်
        အမွန္က ခုနစာနဲ ့ ဆက္ျပီးေျပာခ်င္တာေလးတခုရွိပါတယ္ ။ အဂၤလိပ္စစ္ဥပေဒမွာ ပံုမွန္ဆို လက္နက္ေတြအပ္ခဲ ့ရတာပါ ။ဒါေပမဲ ့ ၁၉၄၂ အဂၤလိပ္တပ္ဆုတ္ေတာ့ ဘားမားရိုင္ဖယ္ (ကရင္မ်ားရာစုကို )http://www.rothwell.force9.co.uk/burmaweb/burif.htm
        တပ္ကထြက္ခြင့္ေပးခဲ့ရာမွာ ၃လခအျပင္ ကိုယ္ကိုင္ေနတဲ ့ရိုင္ဖယ္နဲ ့ က်ည္ ၅၀စီေပးခဲ့ပါတယ္ ။
        အဲဒါေရွ ့မွာလဲ တပ္ကေနကြဲက်န္ ထြက္ေျပးတဲ ့ ကရင္စစ္သားေတြလက္ထဲမွာ ကိုယ္ေဆာင္လက္နက္ေတြပါလာျပီး ရြာျပန္ေရာက္ေနတာရွိေနျပီေလ။ ဒီေတာ့ စဥ္းစားရမွာက အဲအခ်ိန္က ကာလပ်က္ၾကီး ။ ေတြ ့ရာလူက ေတြ ့ရာလက္နက္ကိုင္ ဓါးျပတိုက္ေနခ်ိန္ ၊ ရြာျပန္ေရာက္လာတဲ ့ စစ္သားၾကီးေတြကို အားကိုးျပီး ရြာေစာင့္ထားတာ မဆန္းပါ ။
        ဒါေပမဲ ့ အဂၤလိပ္ေျပးလို ့ ျမိဳ ့ရြာကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ ့ ဘီအိုင္ေအနဲ ့ သခင္ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္နယ္ထဲ ကိုယ့္လူမဟုတ္ဘဲ လက္နက္ကိုင္ေတြရွိေနတာ သေဘာမေတြ ့ စရာဘဲ ။
        ဒီေတာ့ လက္နက္သိမ္းဘို ့လုပ္တာ သဘာ၀က်တယ္ ။
        တခါ ကရင္စစ္ျပန္ေတြဆိုတာက regular army ကထြက္တာ .။ ျမင္ေနက် ကယူနီေဖါင္း အခန္ ့သားနဲ ့ စစ္သားစစ္ဗိုလ္။ ခု လက္နက္လာသိမ္းေနတဲ ့ ဘီအိုင္ေအဆိုတာက ဗိုလ္လုပ္တဲ ့ လူေတာင္ လက္ေမာင္းပါတ္ေလးတခုနဲ ့ အက်ၤ ီီအိပ္ကပ္ထိုးထားတဲ ့ တလိုင္းၾကယ္တပြင့္ေလးပါတာ ။ ယူနီေဖါင္းဆိုတာ မူးလို ့မွ ရွဴစရာမရွိ
        အဲေတာ့ ဒီလူေတြကိုဘယ္လိုယံုျပီး လက္နက္အပ္ပါမလဲ ။
        အဲလို ၂ဘက္ မယံုမၾကည္ျဖစ္ရာကေန ျပႆနာတက္ေတာ့ ကိုင္ထားေတြက ေသနတ္ေတြေလ ။ ပန္းနဲ ့ ေပါက္တာမွမဟုတ္တာ ။
        ေသကုန္ၾက၊ထိကုန္ၾကေရာ ။ ဒီတင္ ငါ့လူထိျပီဆိုျပီး ၂ဘက္လံုးပိုတင္းမာလာၾက ။ အျပန္အလွန္ေတြျဖစ္လာတာဘဲ ။ ၾကားထဲမွာ ဘီအိုင္ေအထဲ ပါလာတဲ ့ ခုတ္ခြါေတြနဲ ့ ကရင္ရြာထဲက ဇရွိတဲ ့လူေတြရဲ ့ ပေယာဂကလဲ မကင္းတာရွိတယ္ေလ။
        အဲဒါဟာ ျပႆနာပိုပိုၾကီးလာေစတာဘဲ ။
        ေနာက္ပိုင္း ေျပျငိမ္းေစတဲ ့ ကိစၥကေတာ့ ကရင္ဘက္ကေရာ ဗမာဘက္က လူၾကီးေတြပါ ညွိၾကႏွိဳင္းၾက ကိုယ့္လူကိုယ္ဆြဲၾကနဲ ့ ျပီးတယ္လို ့နားလည္မိပါတယ္ ။ ဂ်ပန္ရဲ ့ ျဖန္ေျဖမွဳလို ့ေတာ့ မွတ္တမ္းမေတြ ့ မိေသးေၾကာင္းပါ ။ (ဂ်ပန္ရဲ ့ အခန္းက႑မွတ္တမ္းမေတြ ့ေပမဲ ့ မပါဘူးလို ့လဲ ယတိျပတ္မေျပာရဲဘူးေနာ္ ။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ ့ ဂ်ပန္ေခတ္ တခ်ိဳ ့ကိစၥေတြက ကၽြန္ေတာ္တို ့ေလ့လာခြင့္ရတဲ ့ မွတ္တမ္းေတြမွာ ပါမလာေတာ့ဘူး )
        ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရး(ဂ်ပန္ေခတ္ ) မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစီစဥ္ေတာ့ ဗမာဘုရင္အျဖစ္နဲ ့ သီေပါမင္း ေျမးေတာ္ေတာ္ဘုရားၾကီးကို ဂ်ပန္ကတင္ဘို ့စဥ္းစားေသးတယ္ဆိုတဲ ့ကိစၥမ်ိဳးက ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကို တဆင့္ၾကား ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေလာက္ဘဲ ျပန္သိရတာေလ။

        Posted by tint oo | 08/06/2010, 18:17
      • 

        Thanks, Ko Tint. ဂ်ပန္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ကရင္ေတြနဲ႔ ကုလားေတြကို ဘီအုိင္ေအယူနီေဖာင္း၀တ္ တခ်ဳိ ႔က ႏုိင့္ထက္စီးနင္းလုပ္တာကို ထိန္းဖုိ႔လုပ္တယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ အခံရဆုံးက တရုတ္ေတြပဲ။ ကရင္နဲ႔ ကုလားကုိ ဂ်ပန္က အကာအကြယ္ေပးတာက ကရင္ေတြကိုလည္း ဂ်ပန္က သင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာမွာ သုံးဖို႔ ရည္ရြယ္သလုိ ကုလားက်ေတာ့လည္း အိႏၵိယကုိ တုိက္ရာမွာ အိႏၵိယက ကုလားေတြရဲ ့ေထာက္ခံမႈလုိခ်င္တဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။

        Posted by zizawa | 08/06/2010, 21:55
      • 

        ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ႔ခုလာမဲ့ အပုိင္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တို႔ တုိင္းရင္းသားကိစၥကို ဘယ္လုိကုိင္သလဲဆုိတာ နည္းနည္းေျပာထားပါတယ္။ ခုနည္းနည္း ႀကိဳေျပာရရင္ ၁၉၄၅ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ ကရင္တုိင္းရင္းသားမ်ားသို႔ လုိ႔အစခ်ီထားတဲ့ စာထုတ္တယ္။ အဓိက ကေတာ့ ဖက္ဆစ္ကို အတူလက္တြဲတုိက္ဖုိ႔ပါ။ ကရင္ေတြတင္မက ကခ်င္ေတြ ခ်င္းေတြ
        ကလည္း ဖက္ဆစ္ကုိ တုိက္တဲ့ေနရာမွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာေတြနဲ႔အတူ လက္တဲြ တုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဖူး။ သူတို႔က သူတို႔ agenda နဲ႔သူတို႔တုိက္ၾကတာ။ တုိင္းရင္းသားေတြက တေလ်ွာက္လုံး ၿဗိတိသ်ွကိုလိုနီ အစိုးရကို သစၥာရွိခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။
        အဲဒိမွာ အေျခခံကိုကကြဲေနတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြက ဘီအင္ေအကို လက္မခံဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗမာေတြကလည္း British Burma Army ကုိ လက္မခံဘူး။ ဂ်ပန္ကုိတုိက္ေတာ့ မဆလ ၀ါဒျဖန္႔စာေတြထဲမွာလုိ အတူလက္တြဲတုိက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဖူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္ၿပီးတာနဲ႔ကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔က တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးကို ဦးစားေပး ကိစၥတခုအေနနဲ႔ လုပ္ခဲ့တယ္။ ကရင္ဗမာ ျဖန္ေျဖေရးကို အဓိကလုပ္ခဲ့တဲလူက သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။ J S Furnivall ရဲ ႔ေဆာင္းပါးနဲ႔ တျခားကုိယ္ေတြ႔ေျပာၾကားခ်က္ေတြအရ ဒါကုိေျပာႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ (ေနာက္ကရင္ေတြထဲမွာ တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ဗမာေတြနဲ႔ အလုပ္ တြဲလုပ္ရတာကုိ ၀န္မေလးတဲ့ ကရင္ေတြရွိပါတယ္။ ေစာေဖသာဟာ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းထဲကို တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ပါခဲ့ၿပီး ေျပာခဲ့တဲ့ ဆာစံစီဖုိးဟာလည္း ဂ်ပန္ေခတ္ အစိုးရအဖြဲ႔ အတုိင္ပင္ခံအျဖစ္ပါခဲ့တယ္။) အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ တပ္မေတာ္ ထိပ္ပုိင္းမွာ ေနရာရလာတယ္။

        Posted by zizawa | 08/06/2010, 21:49
    • 

      ေပ်ာက္စရာရွိလို႔ ေပ်ာက္ေနတာပါ ကိုတင့္ဦးေရ၊
      နွစ္ဝက္စာေမးပြဲက ႀကိမ္နဲ႔တို႔ေနသလိုပါပဲ။

      ဒါ့ျပင္ ကိုဝတုတ္ေရးေနတာေတြက ရာနႈန္းျပည့္ ျပည့္စံုတယ္ မဆိုနိုင္ေပမယ့္ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ အေတာ္သိုင္းသိုင္းဝန္းဝန္း ေရးထားတာဆိုေတာ့ ပါးစပ္ဟၿပီး ၾကည့္ေနရံုပဲ တတ္နိုင္ေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ။

      ေဒါက္တာစံစီဖိုးက သာမန္စစ္တပ္ထက္ ပိုအခရာက်တဲ့ ကင္ေပတိုင္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။

      တစ္ခုရွိတာကေတာ့ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ အသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ကရင္ေတြရဲ့ ဓါတ္ပံုကိုေတာ့ ျဖတ္ကနဲ ေတြ႕မိဖူးပါတယ္၊ သာမန္ အနည္းအက်ဥ္း တိုက္ၾကခိုက္ၾကထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပိုပံုရပါတယ္။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါေတြကဘာမွလုပ္လို႔ မရေတာ့သလို၊ ဒီအခ်ိန္မွာလည္း ေျပာရမယ့္အခ်ိန္လည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။

      ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဒီကေန႔အထိ ေတြ႕ဖူး၊ စကားေျပာဖူးသူ အလယ္လတ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြအပါအဝင္ လူႀကီးပိုင္းေတြထဲမွာ (ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို) လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အျမင္က်ယ္က်ယ္ ျမင္၊ ေျပာ၊ ခံယူနိုင္ၾကသူေတြက ခပ္ရွားရွားရယ္။ (ကမၻာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္မယ့္ အဆင့္ကို ေျပာတာပါ။)

      က်ေနာ့အျမင္မွာေတာ့ ဗမာအပါအဝင္ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွေဘးခ်ိတ္ၿပီး ရပ္တည္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေမာင္းထုတ္လို႔ မရေကာင္းသလို နယ္ေျမေတြလည္း ဘယ္ကိုမွေရႊ႕လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ – ထိုင္းနဲ႔ ဗမာ မုန္းေအာင္လုပ္ေနၾကတာမ်ိဳးေတြပါ။ ဆက္ေျပာရင္ေတာ့ ရွည္မွာမို႔ သေဘာေလာက္ပဲ ေျပာတာပါ။

      ဒီေတာ့ လိုရင္းက compromise လုပ္ၾကဖို႔နဲ႔ multi-culturalism ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို နားလည္လာၾကေအာင္ လူမႈသိပၸံပညာ၊ ဗဟုသုတေတြ ထြန္းကားလာေအာင္လုပ္ၾကဖို႔ပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့စိတ္ေတြက ရာစုနွစ္တစ္ဝက္မက ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ၾကေတာ့ လြယ္မယ့္ကိစၥမဟုတ္ဖူးေပါ့။

      ကဲ၊ ေျပာရင္းနဲ႔ တရားေဟာတဲ့ဖက္ ေရာက္ေနျပန္ၿပီ၊ အခ်က္အလက္ နည္းနည္းေခါင္းပါးလို႔ သေဘာတရားဖက္လွည့္ၿပီလို႔ ေျပာရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။

      အဲ၊ တစ္ခုသတိရလာၿပီဗ်၊ က်ေနာ့အေဖ ငယ္ငယ္တံုးက (သူ႔အေခၚအေဝၚအရ) ဗမာစစ္သားေတြ တက္လာေတာ့ သူတို႔ရြာလံုးကၽြတ္ကို ဝင္လုသြားတယ္လို႔ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ကိုတင့္ဦးေျပာတဲ့ ခုတ္ခြာေတြ ထင္ပါတယ္၊ စစ္တပ္နဲ႔ လိုက္လာၿပီး နိုင္သမွ်သယ္သြားၾကတာ။

      ေအးဗ်ာ၊ အေသးစိတ္ေတြ ေရွာက္ေျပာေနရင္ေတာ့ က်ေနာ္ စာေမးပြဲက်ကိန္းရွိလို႔ ေနာက္မွလာၾကည့္ပါအံုးမယ္ဗ်ာ။

      Posted by မန္းကိုကို | 09/06/2010, 01:31
      Reply to this comment
      • 

        ကုိမန္းကိုေရ

        တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ဗမာေတြၾကားကိစၥက လစ္လႈရႈထားလုိ႔ မရဘူးထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ဗမာျဖစ္ေနေတာ့ ေနာက္ရန္ကုန္မွာေမြး ရန္ကုန္မွာႀကီးေတာ့ ဒီကိစၥေတြ အတိမ္အနက္ကို ေတာ္ေတာ္ႀကီး ႀကီးမွ သတိျပဳမိတယ္။ ခု BGF ကိစၥမွာလည္း တကယ္ေတာ့ ေနာက္ကြယ္ အေျခခံအေၾကာင္းက တုိင္းရင္းသားကိစၥလို႔ ျမင္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္မွာ ဒီကိစၥဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြၾကား ျဖစ္တဲ့ကိစၥလုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။ ဗမာျပည္က စစ္အစိုးရဟာ ျပည္သူလူထုကို ကုိယ္စားမျပဳသလို ခု BGF ေျပာင္းဖို႔ ဖိအားေပး ခံေနရတဲ့ သူပုန္အဖြဲ႔ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြကေရာ ျပည္သူလူထုကို ကုိယ္စားျပဳသလား ဆုိတာေမးခ်င္းတယ္။ ကိုယ္က သူတို႔အတြင္းေရးေတြ သိတန္သေလာက္ သိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ သတင္းအခ်က္အလက္ လြတ္လပ္ခြင့္မရွိေတာ့ နဂုိရွိရင္းစဲြအစြဲအလန္းေတြ၊ မွားယြင္းတဲ့ ယူဆခ်က္ေတြက ေပ်ာက္မသြားဘူး။ တခါတခါ တိုးေတာင္ လာတယ္။ ဥပမာ ၀တုိ႔ ကိုးကန္႔တုိ႔ဆုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က ရန္ကုန္မႏၱေလးမွာ အိမ္ေစ်းေတြ လိုက္ဖ်က္ၿပီး ဗမာေတြကို ၿမိဳ ့ ျပင္အတင္းေမာင္းထုတ္ေနတဲ့ ဘိန္းသမားေတြ ဆုိၿပီး ရွိသမ်ွ ၀ ေတြကို မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အေၾကာင္း အရင္ မသိတာေတြ သိလာရတဲ့အခါ ၀ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုဟာ အေတာ့္ကိုဆင္းရဲဒုကၡေရာက္တာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆင္းရဲလြန္းလုိ႔ ရန္ကုန္ မႏၱေလး ၿမိဳ ့ႀကီးေတြမွာ ကုိယ့္ခေလးေတြကို ေမြးစားမယ့္လူ ရွိရင္ ထားခဲ့ၾကရတာေတြ ရွိတယ္။ ဘိန္းန႔ဲပတ္သက္တာ ေငြခ၀ါခ်တဲ့အလုပ္လုပ္တဲ့ ငနဲေတြက ဟုိးထိပ္ပုိင္းက ေကာင္ေတြ။ ဒီေကာင္ေတြကလည္း သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ၀ ေတြ၊ ကုိးကန္႔ေတြ၊ ကခ်င္ေတြကို လုိအပ္ရင္လုိအပ္သလုိ ဗမာမုန္းတီးေရးကို ေလွာ္ေပးတယ္။ ဗမာျပည္က စစ္အစိုးရရဲ ႔ေပၚလစီကလည္း အျပတ္ရွင္းေရး မူဆိုေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ေတာ္ေတာ္မေသးတဲ့ ကိစၥပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးက ေနာက္တမ်ဳိးကို မုန္းတီးမႈဆုိတာကေတာ့ (ဥပမာ ဆာ့(ဘ)ေတြက ေဘာ့စနီးယား မြတ္စလင္ေတြကုိ မုန္းသလုိ မုန္းတီးမႈမ်ဳိး) ဗမာနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြၾကား မရွိဘူးလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ အခုိင္အမာယုံတယ္။

        Posted by zizawa | 09/06/2010, 07:10
      • 

        ‘ဒီေတာ့ လိုရင္းက compromise လုပ္ၾကဖို႔နဲ႔ multi-culturalism ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို နားလည္လာၾကေအာင္ လူမႈသိပၸံပညာ၊ ဗဟုသုတေတြ ထြန္းကားလာေအာင္လုပ္ၾကဖို႔ပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။’

        ကုိမန္းကို ေျပာတာကို ကြ်န္ေတာ္လုံး၀ သေဘာတူပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ သမုိင္းကို ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလုံး ျဖတ္လာခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ဘယ္ေလာက္ပဲ မႏွစ္ၿမိဳ ့ စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့ အာဃာတ ကင္းကင္း၊ အစြဲအလန္းကင္းကင္း၊ ရုိးရုိးသားသားနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ႏုိင္ရင္ ေျပာခဲ့တဲ့ compromise လုပ္ဖို႔ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

        Posted by zizawa | 09/06/2010, 07:27
      • 

        “အဲ၊ တစ္ခုသတိရလာၿပီဗ်၊ က်ေနာ့အေဖ ငယ္ငယ္တံုးက (သူ႔အေခၚအေဝၚအရ) ဗမာစစ္သားေတြ တက္လာေတာ့ သူတို႔ရြာလံုးကၽြတ္ကို ဝင္လုသြားတယ္လို႔ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ”
        အဲဒီစကားေလးက ေသခ်ာကို ေလ့လာသင့္တာဘဲဗ်ာ
        ကၽြန္ေတာ္တို ့ခုေဆြးေႏြးေနတဲ ့ ၁၉၄၂မွာ ဗမာစစ္သား (regular soldier ) ရွိေနျပီလားဆိုတာေလးစစ္ၾကည့္ရေအာင္
        ပထမ ဘီအိုင္ေအ၊ အဲမွာစစ္ဦးစီးမွဴးလုပ္ေနတဲ ့ ရဲေဘာ္ ၃က်ိပ္ရဲ ့ စစ္ေရးေလ့က်င့္မွဳဟာ (အရင္ဆံုးေရာက္တဲ ့အစုကေရေတာင္ ) ၁ႏွစ္၀န္းက်င္ဘဲရွိတာေတြ ့ရပါတယ္။ တခါ သူတို ့ကို ေလ့က်င့္ခဲ ့သူေတြထဲမွာျပန္ၾကည့္ေတာ့ Captain Kawashima တေယာက္ကလြဲရင္ ဘုရင့္စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း အရာရွိမပါဘဲ အေရးေပၚအရာရွိေတြနဲ ့ တပ္ၾကပ္ေတြသာျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ဒီေလာက္အခ်ိန္တိုအတြင္း ဒီလိုဆရာေတြနဲ ့ စစ္ဦးစီးျဖစ္နိုင္မျဖစ္နိုင္ ေထာက္ဆနိုင္ပါတယ္ ။
        ဒါေပမဲ ့ ဘီအိုင္ေအတခုလံုးမွာၾကည့္လိုက္ရင္ အဲလူစုဟာ စစ္ရည္အ၀ဆံုးျဖစ္ေနပါတယ္ ။ အဲအခ်ိန္ ၁၉၄၂မွာ ဗမာျပည္ထဲမွာ ဒုတိယစစ္ေရးအနီးစပ္ဆံုးလို ့ေခၚရမဲ ့ လူစုကေတာ့ ယူဂ်ီေတြပါဘဲ ။ သူတို ့သင္တန္းဆရာ ( ေနာင္ ) ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေမာင္ေမာင္ရဲ ့ လက္ေအာက္မွာ လက္နက္ငယ္ေတြ ကိုင္နည္းပစ္နည္း စစ္ခြာ စစ္ခ်ီ စစ္ခံ နဲ ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဆိုျပီး ၃လေလာက္ သင္ခဲ ့ရသူေတြေပါ့ ။ ဒါေပမဲ ့ ဒီလူေတြအကုန္လံုးဟာ ဘီအိုင္ေအထျပါမလာပါ ။ (ေမာ္လျမိဳင္ညႊန္ၾကားခ်က္ အထက္ကညႊန္းျပီး) ဒီေတာ့ ၉၀%ေသာ ဘီအိုင္ေအ၀င္ေတြဟာ မနက္ တပ္ထဲ၀င္ ေန ့လည္က် ဂ်ပန္ရိုင္ဖယ္ကို ဘယ္လို ေမာင္းထိုး ၊က်ည္ထည့္ ။ပစ္ဆိုတာေလာက္ သင္ ၊ ညေနက် စစ္ခ်ီရာပါလာသူေတြပါ ။ လူေပါင္းစံုမို ့ စစ္ေရးေရာ စည္းကမ္းပိုင္းပါ ညံ့ဖ်င္းၾကသူေတြမ်ားရာစုျဖစ္ေနတာ လက္ခံရမွာပါ ။တနည္းေတာ့ စစ္တပ္ဆိုတာထက္ လက္နက္စံုကိုင္ထားေသာ လူစုလူေ၀းတခုသာျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ( ယူနီေဖါင္းကိစၥေျပာျပီး )
        ဘားမား ရိုင္ဖယ္ ဘက္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ သူလဲBritsih Indian army ရဲ ့ တစိတ္တပိုင္းကေနလာခဲ့တာျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ 1857 indian mutiny ထဲကစျပီး Indian army ဟာ လက္နက္တပ္ဆင္မွဳနဲ ့ ေလ့က်င့္မွဳေတြမွာ British army ထက္ တဆင့္ေလွ်ာ့ေပးထားခဲ့တဲ ့မူဟာ ၁၉၃၅ေလာက္ထိ ရွိေနတာေတြ ့ရျပန္ပါတယ္ ။ အဲလို ေလွ်ာ့ထားတဲ ့အျပင္ comissioned officers (both king’s and viceroy’s ) တိုင္းရင္းသားထဲက ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လက္ခ်ိဳးေရရပါတယ္ ။
        ဒီေတာ့ ၁၉၄၂ဗမာစစ္ေျမျပင္မွာ ဗမာစစ္တပ္ေတြအေနနဲ ့ ဂ်ပန္နဲ ့ အဂၤလိပ္နဲ ့ အရည္တူ regular army အေနနဲ ့ မပါခဲ့ဘူးလို ့ သံုးသပ္မိပါတယ္ ။
        ဒီေနရာမွာ စစ္သေဘာအရ ဘီအိုင္ေအဟာ အေရးမၾကီးဘူးဆိုနိုင္ေပမဲ ့ နိုင္ငံေရးအရေတာ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြအမ်ားၾကီးရွိခဲ့တာျငင္းမရျပန္ပါ ။ (ခုဆက္ေဆြးေႏြးမဲ့အပိုင္းမွာပါလာမွာပါ ၊)
        တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ ဒီကာလရဲ ့ စစ္စည္းကမ္းေလ်ာ့ရဲမွဳရဲ ့ ဒါဏ္ရာေတြဟာ ခုခ်ိန္ထိရွိေနတာကို လက္ခံၾကရမွာပါ ။ ဒီထက္ဆိုးတာက အဲဒီအခ်ိန္က စျပီး အက်င့္ျဖစ္လာခဲ့တဲ ့ အလုပ္ျဖစ္ျပီးေရာ ဆိုတဲ ့ အက်င့္၊ လက္နက္နဲ ့ ေျဖရွင္းခ်င္တဲ ့အက်င့္ ၊ အမုန္းတရားကိုမေမ့နိုင္တဲ ့ အက်င့္ ၊ လူခ်င္းခ်စ္မွဳမုန္းမွဳေပၚမူတည္စဥ္းစားတတ္တဲ ့အက်င့္ေတြ ဟာ ေနာင္အခါ တိုင္းျပည္ကို အေတာ္ေလးဒုကၡေပးခဲ့တာကို ဆက္ေလ့လာသင့္ပါတယ္ ။

        Posted by tint oo | 09/06/2010, 09:52
      • 

        well said, sir..

        Posted by zizawa | 09/06/2010, 09:56
      • 

        ဒုတိယစစ္ေရးအနီးစပ္ဆံုးလို ့ေခၚရမဲ ့ လူစုကေတာ့ ယူဂ်ီေတြပါဘဲ ။ သူတို ့သင္တန္းဆရာ ( ေနာင္ ) ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေမာင္ေမာင္ရဲ ့ လက္ေအာက္မွာ လက္နက္ငယ္ေတြ ကိုင္နည္းပစ္နည္း စစ္ခြာ စစ္ခ်ီ စစ္ခံ နဲ ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဆိုျပီး ၃လေလာက္ သင္ခဲ ့ရသူေတြေပါ့ ။(စာက်န္ခဲ ့လို ့) စာေတြ ့သက္သက္သာ သင္ခဲ့ရျခင္း လက္ေတြ ့ေတာ ့ webley revolver လို၊ SMLE လိုကိုေတာင္ ကိုင္ဘူးဘို ့ ေ၀း မျမင္ခဲ့ရဘူးပါ ။

        Posted by tint oo | 09/06/2010, 09:56
      • 

        “တစ္ခုရွိတာကေတာ့ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ အသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ကရင္ေတြရဲ့ ဓါတ္ပံုကိုေတာ့ ျဖတ္ကနဲ ေတြ႕မိဖူးပါတယ္၊ သာမန္ အနည္းအက်ဥ္း တိုက္ၾကခိုက္ၾကထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပိုပံုရပါတယ္။ ”
        ျပႆနာ တခုဟာ စျဖစ္တုန္းက မီးပြားေလးပါ ။ ေနာက္ေတာ့ ပိုပိုၾကီးလာတာ သဘာ၀ပါဘဲ
        လူေသမွေတာ့ သာမန္ဆိုတာ ဘယ္ရွိနိုင္ေတာ့ပါ့မလဲဗ်ာ
        ေဒါသနဲ ့ အာဃာတက ၾကီးဘို ့ဘဲေလ ။
        ဟုတ္တယ္
        ခုေလာေလာဆယ္ကၽြန္ေတာ့အျမင္ကကိုမန္းကိုကိုနဲ ့သေဘာတူပါတယ္ ။
        မတည့္အတူေနၾကဘို ့ တလမ္းဘဲ ရွိပါတယ္ ။
        ဒါေပမဲ ့ ဒီလိုေနဘို ့ဟာမွာ အတိတ္က ျဖစ္ခဲ ့တာေတြကို bias နဲနဲနဲ ့ ( မပါဘဲနဲ ့ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေသးဘူးေလ ေျပာျပီးသားပါ ပုထုစဥ္ေတြဘဲဟာ ) သခၤန္းစာယူျပီး တေယာက္နဲ ့ တေယာက္နားလည္နိုင္ဘို ့ နဲ ့ လက္မပါေၾကးဆိုတာကို အားလံုးယံုၾကည္ဘို ့ေတာ့ အခ်ိန္ယူရလိမ့္မယ္ ။

        Posted by tint oo | 09/06/2010, 10:01
      • 

        By the way, ko tint, did you attend a wedding this week? Woburn Abbey?

        Posted by zizawa | 09/06/2010, 10:07
      • 

        No
        I was doing weekend oncall . and I live in Notts not in London .
        Why ?
        Have you seen a man that you thought might be me? I rarely attend any social functions . 😛

        Posted by tint oo | 09/06/2010, 10:15
      • 

        ကိုတင့္ဦးေရ၊ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက သာမန္တိုက္ခိုက္ၾကလို႔ ေသတာမ်ိဳးထက္ massacre သေဘာ သက္ေရာက္ေနတာေတြကို ေျပာတာပါ။ ေနာင္မျဖစ္ေအာင္သာ သခၤန္းစာယူၾကဖို႔ လုပ္ၾကရပါေတာ့မယ္။

        စစ္သားေတြကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့ regular soldier ေတြမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာနိုင္တာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္းနိုင္ငံကို သြားေရာက္တိုက္ခိုက္ ခဲ့စဥ္တံုးကတည္းက conscritpt ေတြသံုးခဲ့ၾကတာ ထံုးစံလိုျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ အဝင္မွာနင္းၿပီး အထြက္မွာခတ္သြားၾကတာကို ခံရတာက တိုင္းရင္းသားေတြျဖစ္ၿပီး ေျပာသြားခဲ့ၾကတဲ့စကားကလည္း ဗမာလိုေတြျဖစ္ေနေတာ့ ျပႆနာရွိလာပါတယ္။ (အထူးသျဖင့္ လက္လွမ္းပိုမွီတဲ့ အေလာင္းဘုရားနဲ႔ ဒီဘက္ပိုင္းေပါ့။)

        ဒီဘက္ေခတ္မွာလည္း ကာလရွည္ၾကာ ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ မုန္းတီးမႈေတြဟာ ကိုဝတုတ္အေပၚကထင္တာထက္ အခ်ိဳ႕လူေတြဆီမွာ ပိုတာေတြရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ကလူေတြသိတာနဲ႔ လက္ေတြ႕ေရွ႕မွာၾကံဳခဲ့၊ ၾကံဳေနၾကရသူေတြဟာ အေတာ္ကြာတာ ကိုယ္ေတြ႕ပါ၊ သူတို႔ကိုအျပစ္တင္ဖို႔ရာကလည္း သူတို႔ဟာ ထုတ္လုပ္သူေတြမဟုတ္ပဲ ထုတ္ကုန္ေတြသာျဖစ္တာ သတိထားမိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို ဗမာစကားကိုပဲ အဓိကေျပာေတာ့တဲ့ ကရင္ေတြအတြက္ေတာင္ သူတို႔တစ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ ျပႆနာရွိပါတယ္။ (ကိုတင့္ဦးေျပာခဲ့တဲ့ နွစ္ဖက္လံုးမွာ လူမ်ိဳးတူေတြပါၾကတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ နယ္စပ္တိုက္ပြဲေတြမွာ ေရွ႕တန္းမွာ ကရင္လိုအခ်င္းခ်င္း လွမ္းေျပာေနခဲ့ၾကတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္၊ ရက္ၾကာတာနဲ႔အမွ် အဲဒီအသံေတြ တျဖည္းျဖည္းဆိတ္သုဥ္းသြားတာပါပဲ၊)

        လက္ရွိ မဆလ၊ နအဖ ေတြရဲ့ ျပႆနာက (လူမ်ိဳးေရးအပါဝင္ ကိစၥအားလံုးမွာ) ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မျဖစ္မခ်င္း ေဆးမကုပဲ အေပၚကပတ္တီးေတြပဲ ထပ္ထပ္ပတ္ေနတာပါပဲ။ တကယ္ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ကိုဝတုတ္၊ ကိုတင့္ဦးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ဆိုတာ ျမဴမႈန္ေလးေတြပါ၊ ငရဲမီးနဲ႔ေတြ႕ရင္ အေငြ႕ေတာင္က်န္မွာ မဟုတ္ပါဖူး။

        ေအးဗ်ာ၊ ေလာတာနဲ႔ ကြန္မန္႔အကြက္ကေသးလို႔ အေရးအသားမဆက္စပ္မိတာနဲ႔ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ၿပီလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။

        ဝ ေတြကိစၥလည္း အေပၚကလူေတြ မူးယစ္ေဆးဝါး လုပ္တယ္ဆိုတာကလည္း အေျခအေနရဲ့ by product ေတြလို႔ျမင္မိပါတယ္။ သိသမွ်ေတာ့ ဝ ေတြ KNU ေခတ္ေကာင္းစဥ္က အကူအညီေတြရယူခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေျပးစရာေျမမရွိ၊ စားစရာမရွိ၊ အကာအကြယ္မဲ့တဲ့ ဘဝမ်ိဳးမွာ လုပ္ရဲ၊ ေသရဲတဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ေပါင္းစပ္ေတာ့ လက္ရွိအေနအထားဆီကို ထြက္ေပါက္တစ္ခုအေနနဲ႔ မျဖစ္မေန ေရာက္လာရတယ္လို႔ ေယဘုယ် ျမင္မိပါတယ္။

        ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ေျပာေနလို႔ ကိုဝတုတ္နဲ႔ ကိုတင့္ဦးကို အေရးအသားလိုရင္းမေရာက္ပဲ ဆန္႔က်င္သလို ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေတြ အဓိပၸါယ္ေပါက္ေနသလား မေျပာတတ္ဖူး။ ေလာေရးေနတာလည္းပါတာေပါ့ေလ။

        ေနာက္မွ လာေရးအံုးမယ္ဗ်ာ၊ စာေမးပြဲက ကိုယ့္ကိုညႇာမွာ မဟုတ္ဖူး။

        Posted by မန္းကိုကို | 09/06/2010, 11:00
42. 

    Comment system ေလး လုပ္ပါဦး ကို၀တုတ္ေရ .

    Posted by ေဇယ်ာ | 07/06/2010, 09:21
    Reply to this comment
    • 

      Sir, I don’t know how to correct it really. Please try leaving your comments in earlier posts.

      rgds,

      tkz

      Posted by zizawa | 07/06/2010, 10:21
      Reply to this comment